Kan Vettel Mercedes voor de derde keer op rij verrassen?

In de wintertests in Spanje waren de Ferrari's niet te houden. Het team van Mercedes kroop al snel in de underdogpositie en Hamilton schatte zijn achterstand op de rode bolides op een halve seconde in. Daar bleek in Australië helemaal niks van waar te zijn. De grijze bolides eisten met overmacht de eerste startrij voor zich op, waardoor ze meteen torenhoog favoriet zijn om de race te winnen.

Kwalificatie

Vorig jaar perste Hamilton een 1:21,164 uit zijn Mercedes, waarmee hij bijna zeven tienden sneller was dan beide Ferrari's. Ondanks de veranderingen aan de voorvleugel, die als doel hadden de auto's af te remmen en het inhalen te bevorderen, schraapte Hamilton nog eens zeven tienden van zijn poletijd van vorig jaar af, een tijd die Vettel dit jaar niet eens wist te verbeteren. Dat het verschil niet aan de coureur was toe te schrijven, bewees Bottas wel, die Hamilton de hele kwalificatie het vuur aan de schenen legde en pas op het eind nipt zijn meerdere moest erkennen.

Waar de snelheid van Ferrari was gebleven, was een groot raadsel en ook Vettel had er geen antwoord op. De Duitser gaf aan het vertrouwen in de auto te missen. In de vrije trainingen kon hij al niet aan het tempo van de Mercedes tippen en in de kwalificatie bleek dat hij geen verstoppertje had gespeeld. Nog minder verging het teamgenoot Leclerc, die in de slotseconden nog door Verstappen naar de vijfde plek werd terugverwezen. Daarmee hield de Nederlander de eer van Red Bull hoog, al kon hij onmogelijk tevreden zijn met het gat naar Mercedes.

Verstappens vierde plek was nog altijd oneindig veel beter dan waar teamgenoot Gasly toe in staat was. De Fransman kwam niet verder dan een zeventiende plaats en kon dus al na de eerste kwalificatiesessie gaan douchen. Geen beste beurt dus, maar het toonde ook aan dat het veld dit jaar dichter bij elkaar zit dan in de afgelopen jaren, toen Mercedes, Ferrari en Red Bull onderling de eerste zes plaatsen konden verdelen.

De verrassing van de kwalificatie was Haas. Echt een verrassing was het natuurlijk niet, want in de wintertests zaten de zwart-gouden bolides er al goed bij, maar in tegenstelling tot het hoofdteam had het Amerikaanse team de vorm uit Spanje wel naar Australië meegenomen. Grosjean was zesde op vier tienden van Leclerc. Magnussen was drie tienden trager, maar had desondanks nog een gat van twee tienden naar de subliem presterende Lando Norris.

De debutant zette zijn McLaren brutaal in Q3, waar teamgenoot Sainz al in Q1 strandde. Sowieso deden de debutanten het uitstekend, want bij Toro Rosso wist Alexander Albon Kwjat te kloppen (deels omdat de Rus in Q2 zijn tijd in Q1 niet kon reproduceren), terwijl George Russell in de hemeltergend trage Williams Robert Kubica ruim de baas was. Dat de Pool in zijn laatste vliegende ronde van de baan vloog nadat hij al de vangrails had getoucheerd, zal daarvoor allicht de verklaring zijn geweest.

De teleurstelling van de dag was evenwel het team van Renault, dat de laatste tijd vooral bezig lijkt te zijn met sneren uitdelen naar Red Bull. De zwart-gele bolides strandden allebei in Q2. Zoals verwacht waren beide coureurs goed aan elkaar gewaagd, wat het gebrek aan snelheid (twee tellen trager dan de poletijd) extra schrijnend maakte. Hoewel Renault nog wel het genoegen had om beide Toro Rosso's te verslaan, had het niet veel gescheeld of ze waren door beide Alfa Romeo's geklopt. Räikkönen was negende, terwijl Giovinazzi door een matige ronde in Q2 een plekje in de top 10 misliep.

Tot slot deed Racing Point het niet onaardig met een tiende plek van Pérez en een zestiende plek voor Stroll. Hieronder de startopstelling en de snelste tijd per coureur.

Startplaats	Rijder	Chassis	Motor	Snelste tijd	Achterstand	Sessie
1	Lewis Hamilton	Mercedes	Mercedes	80.486		Q3
2	Valtteri Bottas	Mercedes	Mercedes	80.598	0.112	Q3
3	Sebastian Vettel	Ferrari	Ferrari	81.190	0.704	Q3
4	Max Verstappen	Red Bull	Honda	81.320	0.834	Q3
5	Charles Leclerc	Ferrari	Ferrari	81.442	0.956	Q3
6	Romain Grosjean	Haas	Ferrari	81.826	1.340	Q3
7	Kevin Magnussen	Haas	Ferrari	82.099	1.613	Q3
8	Lando Norris	McLaren	Renault	82.304	1.818	Q3
9	Kimi Räikkönen	Alfa Romeo	Ferrari	82.314	1.828	Q3
10	Sergio Pérez	Racing Point	Mercedes	82.532	2.046	Q2
11	Nico Hülkenberg	Renault	Renault	82.540	2.054	Q1
12	Daniel Ricciardo	Renault	Renault	82.570	2.084	Q2
13	Alexander Albon	Toro Rosso	Honda	82.636	2.150	Q2
14	Antonio Giovinazzi	Alfa Romeo	Ferrari	82.431	1.945	Q1
15	Daniil Kwjat	Toro Rosso	Honda	82.511	2.025	Q1
16	Lance Stroll	Racing Point	Mercedes	83.017	2.531	Q1
17	Pierre Gasly	Red Bull	Honda	83.020	2.534	Q1
18	Carlos Sainz	McLaren	Renault	83.084	2.598	Q1
19	George Russell	Williams	Mercedes	84.360	3.874	Q1
20	Robert Kubica	Williams	Mercedes	86.067	5.581	Q1

Race

Vanwege de korte rechte stukken is het circuit van Albert Park is een van de moeilijkste circuits om in te halen, waardoor de openingsrace een goede test is voor de veranderde voorvleugel en het krachtiger geworden DRS. De afgelopen twee jaren was het aantal inhaalacties op de vingers van één hand te tellen, een score die vrij makkelijk verbeterd moet kunnen worden.

Het betekent in ieder geval dat de kwalificatie en de start belangrijker dan anders zijn. Opmerkelijk genoeg heeft de polesitter hier al drie jaar op rij niet gewonnen. In al die jaren was Hamilton op zaterdag de beste, maar kwam hij op zondag niet verder dan de tweede plaats. In 2016 was een slechte start daar debet aan, maar in de jaren erna gooide een geflopte pitstopstrategie roet in het eten.

In 2017 reed Hamilton zich na zijn stop klem achter Verstappen, waardoor Vettel hem kon kloppen, terwijl de Duitser afgelopen jaar van een virtuele safetycarfase en een rekenfout van Mercedes profiteerde. Kan de Duitser voor de derde keer op rij de overwinning van de Brit stelen?

Kan Hamilton dit jaar wel winnen, of glipt Vettel hem bij de pitstops weer voorbij?

Het cruciale verschil met de twee voorgaande jaren is dat Mercedes nu de volledige eerste startrij in bezit heeft. Vettel zal bij de start dus moeten proberen een voet tussen de deur te krijgen, omdat de grijze bolides anders langzaam aan de horizon zullen verdwijnen. Zelfs als de Ferrari in de race, net als vorig jaar, competitiever is, is een gat van zeven tienden moeilijk te overbruggen. Vettel moet het dus hebben van een start als in 2016 om de race eventueel spannend te houden.

Net als het aantal inhaalmogelijkheden is de ruimte om iets met de strategie te doen naar alle waarschijnlijkheid zeer beperkt. De bandenslijtage ligt naar verwachting niet bijster hoog op het Australische stratencircuit, waardoor de timing van de pitstops niet zozeer van de conditie van de banden zal afhangen, maar vooral van de vraag of de coureurs na hun stop vrij baan zullen hebben. Eventueel kan een (virtuele) safetycar de boel nog wat opschudden, maar ook dan zullen de positieverschuivingen vooral door de pitstops plaatsvinden.

Naar verwachting zullen Gasly en Sainz de meeste inhaalacties voor hun rekening nemen als ze zich door het veld heen proberen te werken. Het zal een goede test worden voor de Honda-motor. Kan Gasly daarmee makkelijk door het veld klieven? Misschien nog belangrijker is de vraag of Verstappen zich tussen de Ferrari's staande kan houden. In de race zullen de werkelijke krachtsverhoudingen wat beter duidelijk worden en alleen dat al is een goede reden om morgen vroeg je bed uit te komen.

Tot slot wat technische informatie over de race zelf:

Grand Prix van Australië 2019

Circuit: Albert Park, Australië

Lengte: 5,303 km, 58 ronden

Bandenslijtage: ★★☆☆☆

Gebruikte banden (van hard naar zacht): 1 2 3 4 5

Tijdverlies door pitstop: 22 seconden

Makkelijkheid van inhalen: ★★☆☆☆

Brandstofverbruik: ★★★★★