Hoe Verstappen Hamilton steeds te slim af was in Brazilië

De Grand Prix van Brazilië bestond uit twee delen. In het enigszins gezapige eerste deel ontvouwde zich een mooi tactisch schouwspel, waarin het team van Mercedes alles uit de kast haalde om raceleider Max Verstappen te kloppen. Het tweede deel werd een grote chaos nadat de safetycar het veld weer bijeen had gebracht, waarin naast Verstappen Pierre Gasly en Carlos Sainz als grote winnaars uit de strijd kwamen.

De kwalificatie draaide op een driestrijd uit tussen de teams van Red Bull, Ferrari en Mercedes, die door Verstappen werd gewonnen, zodat hij zijn tweede pole uit zijn carrière pakte. Hij was daarmee Vettel en Hamilton te snel af. Zoals verwacht kon Vettel in de race niet hetzelfde tempo aan de dag leggen als in de kwalificatie, want nadat hij Hamilton er bij de start langs had zien floepen, liepen de koplopers langzaam bij hem weg. Op zijn beurt liep hij weg bij Bottas en Albon, terwijl Leclerc zich in de openingsfase nog van een gridstraf moest herstellen vanwege een motorwissel.

Doordat het veld vooraan uit elkaar werd getrokken, gebeurde er weinig tot aan het moment dat Mercedes besloot Hamilton van nieuwe banden te voorzien. De stop was perfect getimed, want waar Hamilton op een nieuw setje zachte banden over het circuit vloog, werd Verstappen door de twee vechtende Williams' opgehouden. Tot overmaat van ramp ging Kubica tegelijk met hem naar de pits. Doordat de Pool een trage stop had (drie van Kubica's vier stops behoorden tot de traagste van de middag, terwijl teammaat Russell de twee snelste pitstops liet noteren) kwamen ze elkaar aan het eind van de pitstraat tegen, wat Verstappen nog meer tijd kostte, waardoor hij ruim achter Hamilton de baan opkwam.

In de huidige Formule 1 is de race vaak wel beslist na de pitstops, maar in Brazilië begon de lol toen pas echt. Hamilton moest Leclerc namelijk nog passeren en dat pakte hij niet handig aan door in de bochtige middensector alles op alles te zetten om de Ferrari te passeren. Het gevolg was dat hij en de met hand en tand verdedigende Leclerc zeeën van tijd verloren, waardoor Verstappen ze alweer had bijgehaald toen Hamilton Leclerc voor de laatste bocht alsnog voorbijstak. Verstappen ging in het spoor van Hamilton mee en haalde de Brit, die geen elektrische energie meer overhad, op start/finish in. Mercedes was weer terug bij af.

In het vervolg reed Verstappen weer langzaam bij Hamilton vandaan, waardoor hij bij de tweede serie pitstops minder kwetsbaar werd voor een mogelijke undercut. Achter hen reden Vettel, Bottas, Albon en Leclerc wat langer door. Waar Vettel en Albon overstapten naar de gele band, lieten Bottas en Leclerc (die op de gele band gestart was) zelfs de harde band monteren. Het doel was ongetwijfeld om de race daardoor zonder verdere pitstops uit te rijden, wat Mercedes een tactisch voordeeltje kon verschaffen als Verstappen zich na zijn tweede stop nog langs Bottas moest knokken. 

Helaas voor Mercedes was Bottas' tempo op de harde band niet om over naar Finland te schrijven. Op het moment dat hij meer dan een pitstop achter Verstappen lag, haalde Mercedes hem binnen voor een setje mediums. Hij viel daardoor terug tot achter Leclerc en hij kwam de Ferrari ook niet meer voorbij, waardoor zijn race helemaal het putje in ging. Een opgeblazen motor maakte een einde aan zijn lijdensweg. Bottas' race deed een beetje denken aan Hamiltons pechrace op hetzelfde circuit in 2011, toen hij herhaaldelijk zijn tanden stukbeet op Felipe Massa, alvorens met een kapotte versnellingsbak uit te vallen.

Racevoortgang van de koplopers in de eerste 51 ronden. Op de y-as staat de achterstand ten opzichte van het gemiddelde tempo van Verstappen in de eerste 51 ronden. De doorgetrokken lijnen geven de werkelijke racevoortgangen, de stippellijnen geven de gemodelleerde racevoortgangen aan. Blauw: Verstappen, donkergrijs: Hamilton, donkerrood: Vettel, lichtgrijs: Bottas, lichtblauw: Albon, rood: Leclerc.

Opmerkelijk genoeg was Bottas de eerste uitvaller en opmerkelijk genoeg rukte de safetycar uit, ondanks dat de Mercedes totaal niet op een gevaarlijke plek stond. Door de neutralisatie moest Red Bull meteen een zwaarwegende beslissing nemen: moesten ze Verstappen kort na zijn tweede stop nogmaals binnenhalen, wat hem de leiding zou kosten, of moesten ze hem op oude banden door laten razen? Mercedes had geen last van dat dilemma, omdat Hamilton bij een eventuele stop gewoon zijn tweede plek zou behouden, zodat hij Verstappen dan tot aan de finishvlag zou belagen. Liever was Red Bull zelf de aanvallende partij, dus werd Verstappen voor de derde keer naar de pits gehaald.

Als de race na het absurd grote aantal van zes ronden weer wordt vrijgegeven, bewijst Verstappen meteen het gelijk van zijn team door Hamilton in de eerste bocht op een even gedurfde als sublieme manier buitenom in te halen. Achter hen doet Albon hetzelfde bij Vettel. De Britse Thai was, net als Vettel, kort voor de neutralisatie naar de pits geweest, waardoor hij een klein bandenvoordeel had ten opzichte van Hamilton, die zich eerder dan verwacht moest richten op het verdedigen van zijn tweede plaats. Vettel vecht even later echter terug en ligt bij het ingaan van de eerste bocht een halve wagenlengte voor als Albon hem weer uitremt.

Het is een actie met verstrekkende gevolgen, want even later krijgt Vettel Leclerc op zijn dak. De Monegask had tijdens de neutralisatie zijn harde banden ingewisseld voor een setje rode jongens en gooit zijn wagen er in de eerste bocht fanatiek naast. De Duitser is niet van plan zich te laten verslaan door iemand die voor de neutralisatie meer dan een pitstop achter lag, dus gaat hij op het volgende rechte stuk in de tegenaanval. Het eindigt in tranen. In plaats van met de baan mee te rijden, rijdt Vettel steeds verder naar links, waar Leclerc zit. De wagens toucheren elkaar eventjes heel licht, maar het blijkt genoeg om beide wagens te vernielen.

De botsing deed heel erg denken aan de fameuze botsing tussen Vettel en Webber in Turkije in 2010. Destijds elimineerde Vettel op vrijwel identieke wijze alleen zichzelf. Vreemd genoeg werd hem toen door zijn toenmalige werkgever (Red Bull) de hand boven het hoofd gehouden en kreeg Webber doodleuk de schuld in de schoenen geschoven. Dat gebeurde nu niet. In plaats daarvan kregen beide coureurs de zwartepiet toegespeeld. Na de dubbele DNF's van Mercedes (Spanje 2016) en Red Bull (Azerbeidzjan 2018) staan de topteams in ieder geval weer quitte wat betreft zelfvernietigingen.

De gevolgde bandenstrategieën per coureur. Rood: zachte band, geel: medium, wit: harde band.

Mercedes greep de late neutralisatie aan om Hamilton alsnog een setje nieuwe banden mee te geven. Het was een gewaagde beslissing, omdat Hamilton daardoor twee plekken kwijtraakte, terwijl het onduidelijk was hoeveel ronden er nog over zouden zijn. Het werden er twee. Bij de herstart kreeg Hamilton al meteen Gasly te pakken, waarna hij jacht maakte op Albon. Een inschattingsfout van Hamilton verpestte de race voor beide coureurs. Waar Albon het hele veld voorbij zag razen, zag Hamilton Gasly er weer langs floepen, waarna hij zijn tanden op de Toro Rosso stukbeet en vanwege een tijdstraf pas als zevende zou finishen. Na afloop voelde hij zich niet te groot om direct zijn excuses aan Albon aan te bieden.

Waar Mercedes meteen door het stof ging vanwege de tactische misser, nam Hamilton het na afloop juist voor het team op. De late pitstop paste in ieder geval helemaal in het plaatje van de race, waarin Mercedes alles uit de kast had getrokken om Verstappen te kloppen. Zo hoort het natuurlijk ook. Dat het uiteindelijk niet het gewenste resultaat had, was jammer voor Mercedes, maar leuk voor de middenmoters, die opeens hele dikke punten konden scoren. De grootste gelukkige was Gasly, die de hele race het middenveld aanvoerde en knap tweede werd. Minstens zo indrukwekkend was Sainz, die vanaf de laatste plek naar het podium ging (al ging de podiumceremonie aan zijn neus voorbij omdat de stewards nogal veel tijd nodig hadden om Hamilton te bestraffen.)

Achter de twee ex-teamgenoten van Verstappen kwamen de verrassend sterke Alfa's over de streep rollen, gevolgd door Ricciardo. De lachende Australiër had een enerverende middag nadat hij vroeg in de race Magnussen tegenkwam. Hoewel hij de tijdstraf belachelijk was, was uitgerekend inhaalkoning Ricciardo wel de enige coureur die op de rijdende Haas-chicane wist te klappen. Door de extra stop en de tijdstraf raakte Ricciardo ver achterop, maar dat maakte door de neutralisaties weinig uit. De eerste 54 ronden van de race waren immers nagenoeg irrelevant geworden doordat het veld weer vlak achter elkaar kwam te zitten. De rondetabel geeft Ricciardo's inhaalrace goed weer.

Rondetabel van de race.

Verliezers waren er natuurlijk ook. Heel tevreden zal Norris niet zijn geweest met zijn achtste plaats. De coureur zelf was niet te spreken over zijn racetempo, maar volgens het team kwam dat gewoon omdat de harde band slecht was. Inderdaad sleet de witte band harder dan de andere compounds, zonder dat daar snelheid tegenover stond. Ook niet helemaal tevreden zal Pérez zijn geweest met de twee puntjes die hij binnensprokkelde, al was de negende plaats een heel behoorlijk resultaat na een tegenvallende kwalificatie. Het laatste punt ging naar Kwjat, die welgeteld een ronde in de top 10 reed en dat was de laatste ronde. Toch zal de Rus stikjaloers op zijn Franse teammaat zijn geweest. Want waar Gasly na zijn degradatie met de race sterker wordt, lijkt Kwjat wel te zijn ingedut.

Buiten de punten eindigden de Haasjes. Magnussen had het tempo gewoon niet en mocht nog van geluk spreken dat hij er nog dichtbij was. Grosjean eindigde door een volkomen dwaze strategie pas als dertiende, nog achter Russell. Pas nadat het hele veld hem na de eerste neutralisatie voorbij was gereden, werd hij pas van zijn volkomen versleten banden afgeholpen, maar daarna viel er niets meer te redden. Hoe kun je jezelf als team zo saboteren, vraag je je dan af.

Albon kon zich na de beuk van Hamilton niet meer terugvechten en werd als veertiende geklasseerd, waarmee hij de grote verliezer van de slotfase was. Dat podium wil hem maar niet lukken. Datzelfde kan gezegd worden van Hülkenberg, die er de laatste races een beetje met de pet naar lijkt te gooien. Ondanks de capriolen die zijn teammaat uithaalde, wist hij nog stevig achter hem te finishen. Het enige moment dat hij snel was, was bij de herstart. Voor het te vroeg inhalen van Magnussen kreeg hij echter een tijdstraf, waardoor hij slechts als vijftiende eindigde. Hopelijk kan hij zijn Formule 1-carrière in Abu Dhabi op een gepaste manier beëindigen, maar de kans daarop lijkt klein. Moederziel alleen achteraan eindigde Kubica, die, zoals wel vaker dit seizoen, gedurende de race alleen maar trager werd en bij de herstart als enige een ronde achter lag.

Wie waren er snel en wie niet? Hieronder de pure racesnelheid per coureur, gebaseerd op de rondetijden waarin ze vrij baan hadden en gecorrigeerd voor brandstoflast en de conditie van de banden.

1. Verstappen (Red Bull-Honda) +0,01
2. Gasly (Toro Rosso-Honda) +1,18
3. Sainz (McLaren-Renault) +1,46
4. Räikkönen (Alfa Romeo-Ferrari) +1,23
5. Giovinazzi (Alfa Romeo-Ferrari) +1,35
6. Ricciardo (Renault) +0,86
7. Hamilton (Mercedes) +0,00
8. Norris (McLaren-Renault) +1,36
9. Pérez (Racing Point-Mercedes) +1,32
10. Kwjat (Toro Rosso-Honda) +1,40
11. Magnussen (Haas-Ferrari) +1,57
12. Russell (Williams-Mercedes) +2,57
13. Grosjean (Haas-Ferrari) +1,55
14. Albon (Red Bull-Honda) +0,50
15. Hülkenberg (Renault) +1,61
16. Kubica (Williams-Mercedes) +3,57
- Vettel (Ferrari) +0,22
- Leclerc (Ferrari) +0,48
- Stroll (Racing Point-Mercedes) +1,57
- Bottas (Mercedes) +0,27

Zachte band: +0,25; slijtage: 0,053 seconde/ronde²
Medium: +0,00; slijtage: 0,070 seconde/ronde²
Harde band: +0,26; slijtage: 0,087 seconde/ronde²

De bevindingen van de race:
- Verstappen en Hamilton waren enorm aan elkaar gewaagd
- Mercedes greep elke kans aan om Verstappen te kloppen en nam daarbij in de slotfase wat te veel risico
- De undercut van Mercedes in het begin van de race was briljant getimed
- Verstappen wist met behulp van Leclerc de leiding meteen te heroveren
- Mercedes hoopte met Bottas Verstappen voor de voeten te lopen, maar daarvoor was Bottas niet snel genoeg
- Hamilton oogde voor het eerst kwetsbaar
- De harde band kwam niet goed uit de verf
- De safetycar zette de race op zijn kop en zorgde voor een waanzinnige slotfase

- De topteams reden zichzelf en elkaar in de slotfase wielen, wat de weg vrijmaakte voor Toro Rosso en McLaren
- Ricciardo was ondanks een matige kwalificatie in de race qua snelheid best of the rest
- Haas gooit eigen glazen in door Grosjean bij de neutralisatie niet van nieuwe banden te voorzien

Verstappen wint krankzinnige Braziliaanse Grand Prix

Max Verstappen heeft de Grand Prix van Brazilië, die in de slotfase volledig op zijn kop werd gezet, fraai gewonnen. Ex-teamgenoot Pierre Gasly behaalde een ongelooflijke tweede plaats door Lewis Hamilton nog net voor te blijven. De Brit werd na een tijdstraf pas als zevende geklasseerd, waardoor Carlos Sainz naar de derde plek opschoof.

Na afloop van de kwalificatie op het korte circuit van Interlagos is de sfeer uitgelaten bij Red Bull. Met een rondetijd van 1:07,508 eist Verstappen voor de tweede keer in zijn carrière de pole op. Achter hem volgen Vettel en Hamilton, gevolgd door Bottas en Albon, die van een motorwissel en bijbehorende gridstraf van Leclerc profiteren.

Als de lichten op zondagmiddag doven, verzilvert Verstappen zijn pole probleemloos, terwijl Hamilton Vettel in de eerste bocht de oren wast. Het tempo ligt meteen hoog, waardoor de kopgroep al gauw uiteenvalt. Alleen Hamilton kan Verstappen volgen. Op het moment dat ze de trage rijdende Williams-chicanes dubbelen, haalt Mercedes Hamilton meteen naar de pits. Doordat Verstappen nog bijna een ronde door de cyaan-witte bolides wordt opgehouden en bij het verlaten van de pitstraat bijna nog door Kubica uit de race wordt gereden, vindt hij zichzelf opeens achter Hamilton terug.

Hamilton moet op zijn beurt nog langs Leclerc zien te komen. De Monegask biedt ondanks zijn versleten banden nog het nodige weerwerk, waardoor Verstappen meteen weer achter Hamilton kan aansluiten. Samen gaan ze de Ferrari voorbij, waarna Verstappen Hamilton ook maar meteen te grazen neemt. Door de pitstops van Albon, Vettel en Bottas ligt hij weer eerste en rijdt hij langzaam bij Hamilton vandaan.

Bij de tweede serie pitstops probeert Mercedes Hamilton opnieuw door middel van een undercut langs Verstappen te loodsen. Mede dankzij een pijlsnelle pitstop mislukt dat plannetje. Nog minder vergaat het Bottas in de tweede Mercedes, die het tempo vooraan totaal niet bij kan benen en na een vroege tweede stop vast komt te zitten achter Leclerc. De Fin komt topsnelheid en daadkracht tekort om de Ferrari in te rekenen. Even later krijgt zijn ramprace een passend einde als zijn Mercedes-motor in rook opgaat. Om wat voor reden dan ook besluit Bottas nog een ronde door te rijden, waarna hij zijn rokende bolide maar in de berm parkeert, waarmee hij de eerste uitvaller is. Ondanks dat de grijze bolide vrij eenvoudig kan worden weggesleept, rukt de safetycar na enig aarzelen uit.

De Mercedes-strategen zien hun kans schoon en roepen Hamilton naar binnen voor weer een nieuw setje banden. Het is echter niet de Mercedes met startnummer 44, maar de Red Bull met startnummer 33 die een vierde setje banden haalt. Door de pitstop valt Verstappen weer naar de tweede plek terug en moet hij Hamilton nogmaals inhalen om de race te winnen.

Als de race even later wordt vrijgegeven, stelt Verstappen meteen orde op zaken door Hamilton op een gedurfde manier buitenom in de Senna-S in te halen. Achter hem gaat Albon bij de herstart meteen langs Vettel. Het belooft een spannende slotfase te worden, want terwijl Albon voorzichtig kijkt hoe hij Hamilton in kan halen, grijpt Vettel hem aan. Albon geeft geen krimp en houdt de Ferrari knap achter zich. Vervolgens krijgt Vettel Leclerc op zijn dak. De Ferrari's maken er een mooi schouwspel van als ze naast elkaar door de eerste bocht gaan. In zijn ijver zijn verloren gegane plek meteen weer te heroveren, rijdt Vettel op het volgende rechte stuk prompt tegen Leclerc aan. Hoewel het maar een zacht tikje is, heeft het verstrekkende gevolgen: Vettels linker achterband komt tegen Leclercs voorwiel en beide banden overleven de klap niet. Waar Leclerc meteen stuurloos op de uitloopstrook tot stilstand komt, komt Vettel met een finaal gedesintegreerde achterband nog iets verder, om dan ook op te geven. Achter de vangrail staat hij het restant van de race zijn zonden te overdenken.

Door het ongeluk rukt de safetycar opnieuw uit. Hoewel er nog maar een paar ronden te gaan zijn, geeft Mercedes Hamilton toch nog een nieuw setje banden mee. Het brengt de tweede plek in handen van Albon, met Gasly op een derde plek. Na de herstart ontdoet Hamilton zich gauw van Gasly, waarna hij jacht maakt op Albon. In de haarspeldbocht gooit hij vanaf grote afstand zijn auto in een gat dat er eigenlijk niet is. Zoals verwacht komen daar brokken van: Albon gaat achterstevoren en ziet het hele veld passeren, terwijl Hamilton zijn plek aan Gasly verliest.

Terwijl Verstappen met grote passen naar de finish raast, komt Gasly gigantisch onder druk van Hamilton te staan. Hij moet zich in allerlei bochten wringen om de Mercedes achter zich te houden, waardoor hij moeizaam voor de laatste keer het rechte stuk van start/finish opkomt. Hamilton heeft een betere exit en ligt al bijna op gelijke hoogte als ze op het zwart-wit geblokt afrazen. Tot verrassing van iedereen weet de Honda van de Toro Rosso de Mercedes te weerstaan, zodat Gasly een prachtige tweede plaats behaalt. Hamilton komt als derde over de streep, maar wordt slechts als zevende geklasseerd vanwege een tijdstraf voor de botsing met Albon. Het betekent dat de van achteren gestarte Sainz derde wordt, voor de Alfa's van Räikkönen en Giovinazzi en Ricciardo, die eveneens een inhaalrace moest rijden nadat Magnussen vroeg in de race zijn voorvleugel eraf had gereden. De laatste punten gingen naar Norris, Pérez en Kwjat, terwijl Albon alleen de bestrafte Hülkenberg en de hopeloos trage Kubica achter zich wist te houden en slechts veertiende werd.

Racewinnaar Verstappen is door het dolle heen, net als ex-teamgenoot Gasly, die na zijn degradatie naar het B-team van Red Bull helemaal tot bloei lijkt te zijn gekomen. Na afloop was Hamilton niet te beroerd om de schuld voor zijn botsing met Albon op zich te nemen. Al met al leverde de krankzinnige Braziliaanse Grand Prix genoeg gespreksstof op voor de komende weken. dat komt mooi uit, want over twee weken wordt het vermakelijke seizoen in Abu Dhabi afgesloten. Daar kan Verstappen zijn derde plek in het kampioenschap binnenhalen, terwijl Albon met Gasly en Sainz de strijd om de zesde plaats moet uitvechten.

Hoe Mercedes in Amerika de negende dubbelzege van het seizoen behaalde

Het verhaal van de Grand Prix van de Verenigde Staten was de slechte vorm van het team van Ferrari. Waar Charles Leclerc op grote achterstand vierde werd en Sebastian Vettel vroeg in de race uitviel, scoorde Mercedes weer eens een dubbelzege, voor Max Verstappen.

De Ferrari-coureurs hadden na de race ook geen verklaring voor hun slechte vorm. Na zes opeenvolgende polepositions ging Bottas er op zaterdag net met de buit vandoor. De tv-beelden wezen uit dat Vettel het, net als twee jaar terug, in de laatste bocht had laten liggen. Leclerc had nog het excuus dat hij met een oude motor moest rijden. In de race moesten de Italianen echt met de billen bloot. Vooral Vettel was tot aan zijn uitvalbeurt niet vooruit te branden. Ferrari beweerde dat ze wat rechtelijnsnelheid hadden ingeleverd om in de bochtige passages beter voor de dag te komen, maar daar was heel weinig van terug te zien.

De rivalen Mercedes en Red Bull hadden wel een verklaring voor de slechte vorm van Ferrari: ze hadden de boel de afgelopen races namelijk bedrogen door de metingen van de fuelflowmeter, het apparaat dat meet of de motor niet meer dan de toegestane hoeveelheid van 100 kilogram per uur (een kleine 28 milliliter per seconde) verbruikt, te manipuleren. Doordat Red Bull voorafgaande het raceweekend in Austin om een verduidelijking van het technische reglement had gevraagd, was het vermeende Ferrari-systeem ineens illegaal geworden. In ieder geval waren de rode bolides in Amerika een groot gedeelte van hun voordeel op de rechte stukken kwijt.

De slechte vorm van Ferrari zorgde ervoor dat de strijd vooraan op een tweestrijd tussen Mercedes en Red Bull uitdraaide. Doordat Albon niet ongeschonden uit de eerste bocht kwam, ging Red Bull het gevecht aan met een hand op de rug. In zijn eentje moest Verstappen de Silberpfeile zien te weerstaan en daarbij werd hij ook niet geholpen door schade aan de bodem van zijn wagen, waardoor hij zichtbaar last van overstuur had, zodat hij zijn banden sneller opvrat. De hoger dan voorspelde bandenslijtage dwong hem tot een vroege pitstop.

Mercedes reageerde door Bottas een ronde later binnen te halen. Hamilton reed op zijn beurt langer door en hoopte, zoals wel vaker dit seizoen, een pitstop uit te sparen. Het geluk voor Bottas en Verstappen was dat de bandenslijtage op Circuit of the Americas behoorlijk hoog was, waardoor ze geen nadeel van hun extra stop ondervonden. Wel moesten ze Hamilton op de baan nog zien in te halen. Bottas lukte dat net, maar Verstappen kwam net tekort, mede door de gele vlaggen die aan het eind van het rechte stuk gezwaaid werden nadat Magnussen door een geëxplodeerde remschijf was uitgevallen. In theorie had hij Hamilton een paar ronden voor het eind moeten pakken, maar in de praktijk lukte dat dus niet, zoals de racevoortgangsgrafiek laat zien:

Racevoortgang van de koplopers. Op de y-as staat de achterstand ten opzichte van het gemiddelde tempo van de racewinnaar. Lichtgrijs: Bottas, donkergrijs: Hamilton, paars: Verstappen. De gemodelleerde verlopen zijn weergegeven met stippellijnen.

In ieder geval was de top 3 in de race een klasse apart. Hamilton was de snelste coureur, voor Bottas (+0,06) en Verstappen (+0,11). Dat de Belgische Nederlander ondanks een kleine beschadiging nog zo goed in staat was met de Mercedes te vechten, zal hem moed hebben gegeven voor de laatste twee races van het seizoen.

Teamgenoot Albon kende zo mogelijk een nog enerverendere middag. Nadat hij bij de start een lekke band had opgelopen, baarde hij opzien met zijn agressieve bandenstrategie, waardoor hij zich meerdere keren langs het middenveld moest knokken. Achteraf bleek dat het geen bewuste strategie was geweest, maar bittere noodzaak, omdat hij zijn enige setje harde banden van Pirelli in de race niet mocht gebruiken nadat er een probleem mee was geconstateerd. Een vervangend setje banden en een bosje bloemen hoefde hij niet te verwachten, omdat hij al een rondje op de banden had afgelegd. Gelukkig maakte het niet uit en legde hij na een stevige inhaalrace, die hem de titel Driver of the Day opleverde, beslag op de vijfde plaats.

Interessant genoeg liep Albons race na zijn tegenslag redelijk synchroon met die van Leclerc, die juist een waanzinnig eenzame middag kende, waarin hij niemand had om mee te vechten. De koplopers verdwenen al heel gauw bij hem uit zicht en rekenden hem na hun eerste stop meteen weer in, terwijl hij duidelijk te snel was voor de rest. De onderstaande grafiek geeft de racevoortgang in de middenmoot weer.

Racevoortgang in de middenmoot. Op de y-as staat de achterstand ten opzichte van het gemiddelde tempo van Leclerc. Weergegeven zijn de racevoortgangen van Leclerc (rood), Albon (paars), Ricciardo (geel), Norris (amber), Sainz (oranje) en Hülkenberg (lichtgeel). De stippellijn geeft de optimale strategie voor Hülkenberg weer.

Goed te zien is dat Albon de hele race ongeveer een halve minuut achter Leclerc ligt en dat hij vooral na zijn tweede stop (in ronde 20) zonder al te veel tijdsverliezen langs het hele middenmoot gaat. Leclerc reed op zijn beurt na zijn laatste pitstop nog wel even de snelste ronde, maar afgezien van die ene ronde was zijn tempo niet om over naar huis te schrijven. Inderdaad waren Leclerc (+0,60) en Albon (+0,64) nagenoeg even snel.

Het gat naar de middenmoot was opnieuw groot. Ricciardo was weer eens best of the rest nadat hij een moeizame 1-stopstrategie tot een goed einde had gebracht. De Australiër was een van de coureurs die op de zachte band aan de race moest beginnen, maar anders dan in Mexico was dat geen groot nadeel. Ricciardo wist 21 ronden op de rode band af te leggen, waarna hij op de harde band aan de finish hoopte te komen. Dat lukte hem, al moest hij in de slotfase danig oppassen voor Norris, die er in de slotfase nog een tweede bandenwissel tegenaan gooide in de hoop de Renault met startnummer 3 te verslaan. Hij kwam net een ronde tekort, maar toonde wel het gelijk van zijn strategie aan, want voor die laatste stop reed bandenfluisteraar Ricciardo nog langzaam bij hem weg.

De gevolgde bandenstrategieën in de race. Rood: zachte band, geel: mediums, wit: harde band.

Achter hen gebeurde het omgekeerde en joeg een Renault juist een McLaren op. Waar Sainz, net als Ricciardo, maar één keer stopte, dook Hülkenberg kort achter elkaar tweemaal de pits in. Het zag er allemaal wat inconsequent uit, helemaal omdat de arme Duitser voor zijn eerste stop op de harde band door Jan en alleman voorbij werd gereden. Na zijn stop lag zijn tempo op de mediums vele malen hoger en kon hij weer wat terrein terugwinnen. Door zijn tweede stop lag hij te ver achter om het de in de slotfase terugvallende Sainz echt lastig te maken. Inderdaad had Hülkenberg met een betere strategie ongeveer tien seconden kunnen winnen, waarmee een achtste plaats eventueel wel tot de mogelijkheden had behoord.

Renault
6. Ricciardo +1,48
9. Hülkenberg +1,53

McLaren-Renault
7. Norris +1,43
8. Sainz +1,48

Het laatste punt ging nog naar Pérez, die vanuit de pitstraat moest starten en ongemerkt een fraaie inhaalrace reed. In de slotfase kwam hij achter de stilvallende Gasly vast te zitten, waardoor hij nog buiten de punten leek te vallen. Echter, doordat Kwjat voor de tweede keer op rij een tijdstraf kreeg opgelegd voor een lompe inhaalactie in de laatste ronde, kreeg hij alsnog het laatste punt. Gezien zijn sterke racepace had hij dat zeker verdiend.

Heel wat minder verging het Racing Point-teammaat Stroll, die een bizar vroege pitstop maakte, die hem helemaal niks opleverde. Halverwege de race kwam hij nogmaals binnen en moest hij het restant op de zachte band af zien te leggen, wat hem met de grootst mogelijke moeite lukte.

Racing Point-Mercedes
10. Pérez +1,24
13. Stroll +1,83

Alfa Romeo komt de laatste weken niet meer zo goed uit de verf en dat bleek in de kwalificatie, waarin de wit-rode bolides slechts zestiende en zeventiende waren. In de race ging het een stuk beter. Räikkönen startte als enige coureur achteraan op de zachte band en rukte bij de start meteen indrukwekkend op, waardoor hij al gauw in de punten reed. Zijn goede race liep later van de rails toen hij zonder duidelijk aanwijsbare reden nogmaals naar de pits gehaald werd voor weer een nieuw setje rode banden. In de slotfase kon hij geen vuist meer maken en in plaats van plekken te winnen, verloor hij ze alleen maar.

Rondetabel van de race.

Giovinazzi was in de race (behoudens de laatste stint) gevoelig trager dan zijn teammaat en eindigde roemloos als veertiende.

Alfa Romeo-Ferrari
11. Räikkönen +1,82
14. Giovinazzi +2,43

Franz Tost moet het huilen na de race ook nader dan het lachen hebben gestaan nadat beide coureurs lelijk achter het net hadden gevist. Gasly reed de hele tijd goed mee, maar viel in de slotfase door (opnieuw) een probleem met de ophanging terug. Kwjat was nogal onzichtbaar in de race, maar leek zich in het spoor van Hülkenberg nog naar een puntje te rijden toen de Formule 1-Politie hem op de bon slingerde, zodat de boze Toro Rosso-coureur als twaalfde eindigde.

Toro Rosso-Honda
12. Kwjat +1,63
(16.) Gasly +1,59

Eventjes leek het lek boven bij Haas toen Magnussen zich een tijdje in de top 10 wist te handhaven. Op het moment dat de camera's zich op andere gevechten richtten, vloog de ene na de andere auto hem voorbij. Twee bandenwissels later reed hij in de achterhoede toen zijn remschijf explodeerde. Grosjean haalde de finish wel. Als vijftiende.

Haas-Ferrari
15. Grosjean +2,53
(18.) Magnussen +2,58

Williams doet het hele seizoen al niet echt mee en in Amerika was het weer veel van hetzelfde: Russell die de aansluiting met de rest van het veld kwijtraakte doordat hij nog een tijdje achter teamgenoot Kubica vastzat. Doordat de banden tien ronden voor het eind op waren, moest hij nog een tweede stop maken, waardoor hij toch nog op een behoorlijke achterstand gereden werd. Aan Kubica's race kunnen maar beter geen woorden vuilgemaakt worden. Wat is die man traag.

Williams-Mercedes
17. Russell +3,23
- Kubica +4,31

De bevindingen van de race:
- Verstappen was ondanks schade in staat de Mercedes uit te dagen
- Ferrari was verdacht langzaam, ondanks dat Leclerc de snelste raceronde op zijn naam schreef
- Albon was ondanks stevige inhaalrace niet sneller dan Leclerc
- Pérez was qua snelheid best of the rest
- Maar weinig coureurs konden met slechts één bandenwissel volstaan
- Door de hoge bandenslijtage was de 2-stopstrategie de snelste strategie
- De zachte band was wederom de zwakste band in de race
- Räikkönens gok om op de zachte band aan de race te beginnen had hem punten op kunnen leveren
- De middenmoot zat heel dicht bij elkaar, Haas en Williams vallen uit de toon

- Kubica opnieuw veel te traag

Bottas wint in Amerika, Hamilton pakt titel

Valtteri Bottas heeft in Amerika zijn vierde seizoenszege behaald. Lewis Hamilton mocht zich dankzij een zwaarbevochten tweede plaats voor de zesde keer tot wereldkampioen laten kronen. De laatste podiumplek ging naar Max Verstappen.

Voorafgaande de Grand Prix van de Verenigde Staten was het kampioenschap praktisch al een gelopen koers. Slechts in theorie kon Bottas de titel nog winnen als hij de laatste drie races zou winnen en Hamilton nauwelijks punten zou scoren. Bottas' titelkansen waren puur theoretisch, maar dat weerhield de Fin er niet van er vol voor te gaan. In de kwalificatie beëindigde hij de reeks polepositions van Ferrari door Vettel met een miniem verschil te kloppen. De strijd aan kop was zelfs een ware driestrijd, omdat Verstappen zijn Red Bull op minieme achterstand als derde kwalificeerde. Achter hen stonden de topteams ook kriskras door elkaar heen, met klassementsleider Hamilton slechts op de vijfde plek, tussen Leclerc en Albon.

Als de lichten doven, heeft Hamilton al meteen de slecht gestarte Leclerc te pakken. Even later floept hij op een gedurfde manier langs Vettel. De Duitser verliest meteen ook zijn plek aan Leclerc, waarna zelfs Norris en Ricciardo hem brutaal voorbijsteken. Nog slechter vergaat het Albon, die in de eerste bocht door Sainz wordt gelanceerd en aan het eind van de eerste ronde een lekke band moet laten vervangen.

Vooraan rijdt Verstappen lekker tussen de Mercedes in. Bottas kan hij net niet bijbenen, maar achter hem laat Hamilton zich ook nog niet echt zien. Met zijn drieën rijden ze keihard weg bij Leclerc. Nog slechter vergaat het de andere Ferrari. Net op het moment dat Vettel zijn tempo een beetje hervonden heeft, breekt zijn rechter achterwielophanging als een luciferhoutje af, waardoor hij de eerste uitvaller is. De Ferrari kan gauw door een gat in de vangrail geduwd worden, waardoor de race in een moordend tempo verdergaat.

Het moordende tempo eist al gauw zijn tol op Verstappens banden. Met Hamilton ondertussen in zijn kofferbak duikt hij na 13 ronden de pits in. Mercedes reageert door Bottas een ronde later van nieuwe banden te voorzien. Samen rijden ze Leclerc, die de eer voor het plotseling weinig competitieve Ferrari moest hooghouden, finaal voorbij.

Hamilton ligt aan kop, maar op zijn versleten banden verliest hij zeeën van tijd. Op het moment dat Bottas weer aan zijn staart zit, wordt hij gesommeerd naar de pits te komen. De coureur besluit de pitstraat eigenwijs voorbij te rijden, waardoor Bottas hem maar op de baan voorbijgaat. Na zijn stop ligt Hamilton derde, ver achter de koplopers, maar ook nog ver voor Leclerc.

In de middenmoot is het een drukte van jewelste. Na in de openingsfase langzaam terrein te hebben goedgemaakt, kan Albon na zijn eerste reguliere stop weer bijna van voor af aan beginnen. Het lijkt hem niet te deren, want halverwege de race heeft hij zich alweer naar de vijfde plek opgewerkt, voor de subliem rijdende Ricciardo en de McLarens van Norris en Sainz. Na zijn tweede reguliere stop kan hij voor de derde keer een inhaalrace rijden.

Met nog ruim 20 ronden te gaan duikt Verstappen voor de tweede keer de pits in. Bottas volgt een ronde later, waardoor Hamilton weer aan de leiding gaat. Op nieuwe banden knabbelen Bottas en Verstappen steeds weer wat van hun achterstand af. De race kan nog alle kanten op. Bottas blijft een tijd op net iets meer dan een seconde van Hamilton hangen, waardoor hij geen DRS heeft. Pas als er wat achterblijvers opdoemen, kan hij dichterbij komen. De eerste poging mislukt nog, maar de tweede is wel raak, waardoor Bottas de leiding overneemt.

Verstappen rijdt het gat naar Hamilton gauw dicht, maar net als hij binnen een seconde zit, tettert Magnussen met een geëxplodeerde remschijf van de baan. Het betekent dat er aan het eind van het lange rechte stuk fanatiek met gele vlaggen gezwaaid wordt. Verstappen weet wel wat dat betekent, namelijk dat hij de tweede plaats op zijn buik kan schrijven.

Na 56 intense ronden komt Bottas als winnaar over de streep zigzaggen. Vier tellen later komt Hamilton als wereldkampioen over de streep, met Verstappen vlak achter hem. Daarna is er een pijnlijk groot gat naar Leclerc. Geen moment kon de Ferrari-coureur zich in de tweestrijd tussen Mercedes en Red Bull mengen. Albon legde na alle tegenslag bij de start nog beslag op de vijfde plaats en werd door het publiek als Driver of the Day uitverkozen.

Best of the rest werd Ricciardo, die Norris in de slotfase nog maar net achter zich kon houden. Sainz werd achtste op een ronde achterstand, voor de tweede Renault van Hülkenberg, die door zijn team op een volkomen belachelijke strategie was gezet. Het laatste puntje leek naar Kwjat te gaan, maar de Rus werd voor de tweede achtereenvolgende race op de bon geslingerd voor een overtreding in de laatste ronde. Zodoende streek Pérez nog het laatste punt op. Räikkönen en Kwjat visten precies achter het net.

Stroll, Giovinazzi en Grosjean reden voor spek en bonen mee, terwijl Gasly ondanks een late uitvalbeurt nog voor Russell eindigde. Naast Vettel en Magnussen zag Kubica de finishvlag niet. De Pool liet zich positief uit over het circuit, zodat hij geen vervelende dingen over dat trage hondenhok van hem hoefde te zeggen.

Op het podium staan drie voldane coureurs. De strijd is gestreden en in de komende vier weken zijn er nog twee dagsuccesjes te behalen: eerst in Brazilië en tot slot in Abu Dhabi. Kan Bottas het Hamilton volgend jaar echt lastig maken? En waartoe is Red Bull dan in staat? Geeft Adrian Newey ze dan echt vleugels? En kan Honda het gat naar Mercedes en Ferrari dan dichten? Dat valt wel te hopen, want hoewel het afgelopen seizoen een hoop moois heeft gebracht, behoorde een spannende titelstrijd daar niet toe.

10 jaar geleden: de laatste tankstop

In de 42e ronde van de Grand Prix van Abu Dhabi in 2009 liet Jarno Trulli als laatste coureur zijn Toyota voltanken. Het zou de laatste tankstop in de geschiedenis van de Formule 1 worden.

Het huidige seizoen loopt nog door tot begin december, maar 10 jaar geleden eindigde het seizoen al een maand eerder, na slechts 17 races. Jenson Button had zich al in Brazilië tot wereldkampioen gekroond, dus ging de inaugurele race op het pistoolvormige Yas Marina Circuit nergens meer om. Sebastian Vettel won de overigens slaapverwekkende race, voor teamgenoot Mark Webber en de kersverse wereldkampioen.

De laatste race van 2009 was niet alleen de laatste race van de teams van BMW en Toyota, maar ook de laatste race met tankstops. Voor 2010 waren de tankstops omwille de veiligheid en de kosten afgeschaft, waardoor in het nieuwe decennium een nieuw tijdperk in de Formule 1 aanbrak. Een onverdeeld succes was het bijtankverbod niet. Het seizoen 2010 stond naast de verrassende rentree van Michael Schumacher en de eerste wereldtitel van Sebastian Vettel toch vooral in het teken van saaie optochten.

De toon werd al in de eerste race gezet, op het met een aantal bochten verlengde Bahrain International Circuit. Hoewel de kopgroep de hele race bij elkaar bleef, gebeurde er, behoudens Vettels terugval in de slotfase door een kapotte uitlaat of een tekort aan brandstof, hoegenaamd niets. Lewis Hamilton, die de race als derde beëindigde, vond de nieuwe regels maar niets:

"You start with fuel, you do one stop and it's pretty much a train all the way."

Ook in Spanje en Monaco bleven de auto's braaf achter elkaar aanrijden. Hoewel het idee van het bijtankverbod was dat de coureurs elkaar op de baan in moesten halen, kwam daar in de praktijk weinig van terecht. Dat kwam deels ook omdat iedereen verplicht eenmaal banden moest wisselen. Door de geringe bandenslijtage hadden die bandenwissels meestal geen strategische betekenis en werden ze vooral aangegrepen om via de pitstops plekken te winnen. Zo wist Alonso in Monaco van de laatste naar de zesde plek op te rukken door zijn verplichte pitstop tijdens een neutralisatie te maken.

In ieder geval was de spanning aan kop, waar iedereen op een vrijwel identieke strategie zat, vaak ver te zoeken. De regenraces vormden daarop overigens een welkome uitzondering, maar het was geen goed teken dat de Formule 1 zo afhankelijk was van de weergoden. De beste droge race van 2010 was overigens de Grand Prix van Canada, die door de onverwacht hoge bandenslijtage een waar schouwspel werd. Om dergelijke spektakelstukken vaker voor te schotelen, moest de nieuwe bandenleverancier Pirelli voor 2011 snel slijtende banden produceren. Om het inhalen nog wat makkelijker te maken, werd DRS geïntroduceerd. De nieuwe regels waren meteen enorm succesvol en in de jaren die volgden was er soms in een race al meer spektakel op de baan dan vroeger in een heel seizoen.

Van dat enthousiasme is inmiddels niet veel meer over. Met name door de overstap naar bredere auto's in 2017 is inhalen een stuk lastiger geworden. Tel daar steeds voorspelbaarder wordende bandenstrategieën bij op en je begrijpt dat de races weer een stuk saaier zijn geworden. Niet voor niets gingen er de afgelopen jaren (2015 en zelfs dit jaar nog) stemmen op om tankstops weer in te voeren. Hoewel de meeste coureurs en veel fans het een goed idee vinden, hebben de teams er geen trek in, dus zijn de voorstellen steeds weer krachtig afgeschoten. Mocht de Formule 1 op termijn elektrisch worden, dan wordt de kans steeds kleiner dat tankstops ooit nog worden ingevoerd. Jarno Trulli's tweede pitstop tijdens de Grand Prix van Abu Dhabi in 2009 kan dus heel goed de allerlaatste keer in de geschiedenis zijn dat een Formule 1-auto tijdens de race werd volgetankt. Een gebeurtenis die vandaag alweer 10 jaar geleden plaatsvond. Waar zijn die jaren allemaal gebleven?

Wat was het beste seizoen van het afgelopen decennium?

2010

2011

2012

2013

2014

2015

2016

2017

2018

2019

Created with Poll Maker