Hoe Leclerc in Italië het Mercedes-duo versloeg

In de eerste seizoenshelft was hij er al een aantal keer dichtbij, maar in Monza won hij meteen voor de tweede keer op rij: Charles Leclerc is goed aan de tweede seizoenshelft begonnen. Hij moest de eerste Ferrari-thuiszege sinds 2010 wel voor de poorten van de hel vandaan slepen.

Na afloop van de merkwaardige kwalificatie was Vettel woest op Leclerc, die hem geen slipstream wilde geven en te veel treuzelde, waardoor hij werd afgevlagd op het moment dat hij een snelle ronde wilde neerzetten. Het betekende dat de Duitser slechts met een vierde startplaats genoegen moest nemen. Een dag later werd het nog erger voor hem toen hij vroeg in de race op een knullige manier spinde, waarna hij de rest van de middag in de achterhoede verbleef.

Door Vettels geknoei verkreeg Mercedes vooraan al gauw een numerieke meerderheid. Vervolgens werden alle trucs uit de hoge hoed getoverd om de Ferrari met startnummer 16 te achterhalen. Net als België probeerde Mercedes Ferrari op het verkeerde been te zetten met een spookpitstop. Ferrari reageerde daar voor de verandering niet op. Pas nadat Hamilton ook daadwerkelijk nieuwe banden haalde, werd Leclerc de pits in gedirigeerd. Omdat hij voor de stops nog een kleine voorsprong had, bleef hij de Brit net voor.

Hamilton was niet van plan zich zomaar gewonnen te geven en hij greep Leclerc keer op keer aan. Daarbij werd hij geholpen door de Renaults, die nog niet waren gestopt en daardoor nog gepasseerd dienden te worden. Bij het inhalen van Hülkenberg verloor Leclerc wat tijd, waardoor Hamilton langszij kwam. Leclerc duwde hem doodleuk van de baan. Vorig jaar kreeg Verstappen voor eenzelfde vergrijp een tijdstraf, maar Leclerc kwam er met een waarschuwing vanaf. In het vervolg wist Hamilton niet meer zo bedreigend te worden, ook omdat hij zijn banden flink had afgebeuld in zijn vergeefse pogingen om Leclerc in te halen.

In de slotfase van de race was het daarom de beurt aan Bottas om Leclerc aan te vallen. De Fin had in de slotfase nieuwere banden, waardoor hij de koplopers langzaam binnenhengelde. Als Hamilton de chicane mist, wisselen de Mercedes van plaats, waarna Bottas Leclerc aanvalt. Of niet, want steeds als hij dichtbij komt, werpt een fout hem weer terug. De onderstaande grafiek geeft weer hoe Bottas zijn slotoffensief eigenhandig een halt toeriep.

Verschil in rondetijd tussen Leclerc en Bottas (positief: Leclerc is sneller, negatief: Bottas is sneller) uitgezet tegen de achterstand die Bottas in het begin van de ronde had.

Bottas zet zijn offensief halverwege de race in, na zijn pitstops en de virtuele safetycarfases. Hij knabbelt elke ronde gemiddeld 4 tienden van zijn achterstand af, zodat hij zijn achterstand in 10 ronden verkleint van 6 naar 2 seconden. Op dat moment gaat Hamilton van de baan en komt hij tweede te liggen. Ook nu loopt hij nog in op de Ferrari, maar op het moment dat hij in DRS-bereik zit, gaat het mis. Stuurfouten zorgen ervoor dat hij steeds op de cruciale momenten tijd verliest, waardoor hij nooit bedreigend kan worden. Een gemiste kans, al was het maar de vraag of hij de race anders wel had kunnen winnen.

De Red Bulls beten hun tanden in de slotfase bijvoorbeeld ook stuk op beduidend tragere auto's. Albon kwam Hülkenberg niet voorbij, terwijl Verstappen niet langs Pérez kwam. In beide gevallen beschikte de verdedigende partij over een enorme topsnelheid. Omdat Monza zo'n snel circuit is, rijdt iedereen met weinig vleugel, waardoor DRS minder effectief is. Het gevolg is dat auto's met een sterke motor of een goede stroomlijn bijna niet te kloppen zijn. In de kwalificatie had Pérez samen met Leclerc de hoogste topsnelheid van iedereen (Leclercs topsnelheid was in de race overigens lang niet zo indrukwekkend, vermoedelijk omdat hij bijna nooit DRS kon gebruiken), wat het aannemelijk maakt dat Bottas Leclerc niet eigenhandig had kunnen verslaan.

Het moment in de race waarop Leclerc achteraf gezien het meest door de naald is gekropen, was bij de pitstops. Had Mercedes een paar rondjes met Bottas' stop gewacht, dan had de Fin tijdens een virtuele safetycarfase kunnen stoppen. Mercedes had natuurlijk nooit kunnen weten dat er een neutralisatie aan zou komen, maar tijdens het pitwindow is die kans wel groter, dus hadden ze daarop kunnen gokken door Bottas nog wat langer door te laten rijden.

De drie koplopers waren in ieder geval enorm aan elkaar gewaagd. Volgens de analyse van de rondetijden was Leclerc de snelste man op de baan. Dat doet wat gek aan, omdat Hamilton na de stops duidelijk sneller was, maar het resultaat blijft uit de modellen rollen. Een deel van de verklaring is dat Hamilton na zijn stop op mediums stond en Leclerc op de harde band, hoewel het verschil tussen de twee compounds volgens de analyse vrij gering was. Verder was Leclerc in de openingsfase een fractie sneller.

Bottas (+0,10) was opmerkelijk genoeg de snelste Mercedes-coureur. Hamilton (+0,11) was echter nauwelijks trager, ondanks dat hij in de race vooral gebruikt werd om Leclerc ten koste van zichzelf uit te putten (voor de liefhebber: zoek op YouTube voor de grap maar eens naar een fanvideo over de Grand Prix van Italië van 1991, waarin Mansell en Patrese om beurten Senna opjagen in de hoop dat de Braziliaan aan het eind van de race door zijn banden was, wat ook gebeurde).

Aan Vettels race hoeven verder weinig woorden te worden vuilgemaakt. Hij leek in de openingsfase snel onderweg, maar na zijn spin zat hij veel in het verkeer. Na een late pitstop stelde zijn eindsprint weinig voor, waardoor zijn daadwerkelijke snelheid teleurstellend was (+0,58).

Ferrari
1. Leclerc -
13. Vettel +0,58

Mercedes
2. Bottas +0,10
3. Hamilton +0,11

Best of the rest werd het team van Renault, dat met een vierde en vijfde plaats een ontzettend goed resultaat neerzette, waardoor het team ineens zelfs aan de stoelpoten van McLarens vierde plaats in het constructeurskampioenschap zit te zagen. Als klap op de vuurpijl werden de Red Bulls ook nog verslagen. Gezien de snelheid in Bahrein en Canada eerder dit seizoen was het geen verrassing dat de zwart-gele bolides op het snelste circuit op de kalender uit zouden blinken. Opmerkelijk genoeg was het racetempo niet heel goed. Op de zachte band waren de Renaults snel, op de mediums waren ze beduidend minder vanwege extreem bandenmanagement, maar wellicht kon Hülkenberg mede daardoor Albon achter zich houden. De Duitser deed verder weinig voor zijn teammaat onder, al eindigde hij dankzij de virtuele safetycar wel op grote achterstand.

Renault
4. Ricciardo +1,07
5. Hülkenberg +1,12

Wanneer Renault snel is, is Red Bull dat niet en omgekeerd. Van tevoren had Red Bull het Italiaanse raceweekend al afgeschreven, dus werd bij Verstappen een motor gewisseld, wat hem naar de staart van het veld verbande. Bij de start molde hij op lage snelheid zijn voorvleugel, waardoor hij al meteen een verloren race reed. Zijn snelheid in de openingsfase was echter indrukwekkend, wat de vraag opriep of hij zich niet in de strijd aan kop had kunnen mengen zonder alle tegenslag. Dat was misschien wat te veel gevraagd, zoals de volgende grafiek laat zien.

Rondetijden van Leclerc (rood) en Verstappen (paars), gecorrigeerd voor brandstof.

Verstappens eerste vliegende ronden zijn waanzinnig goed, maar daarna lopen zijn (voor brandstof gecorrigeerde) rondetijden vrij hard op. Het betekent dat het mooiste wel weer van zijn banden af is als hij de staart van de middenmoot in zicht heeft, wat hem niet geholpen zou hebben bij zijn inhaalrace. Door pech met de virtuele safetycar verloor hij bij de pitstops een aantal plaatsen. Wanneer hij weer vrij baan heeft, rijdt hij dezelfde rondetijden als Leclerc. Helemaal een eerlijke vergelijking is het niet, omdat de Monegask op dat moment op oudere en hardere banden rijdt. Volgens het model is Verstappen dan ook langzamer dan de koplopers (+0,56), vooral vanwege zijn betrekkelijk lage tempo in de slotfase. Albon (+0,83) was op zijn beurt weer iets trager, maar snel genoeg om als voorste Red Bull over de streep te komen.

Red Bull-Honda
6. Albon +0,83
8. Verstappen +0,56

Met een zevende plaats scoorde Pérez zijn tweede dikke puntenfinish in een week tijd. Wat het nog knapper maakt, was dat hij achteraan moest starten vanwege een motorwissel. Hij werkte zich eigenhandig op naar voren, al profiteerde hij ook van de chaos die Vettel en teamgenoot Stroll er in de beginfase van maakte. Tot dat moment deed Stroll lekker voorin mee, maar vanwege het tijdverlies en de drivethroughpenalty finishte de Racing Point-coureur buiten de punten. Met zijn tempo was weinig mis, want hij was even snel als Pérez, die buiten beeld Verstappen knap voor wist te blijven.

Racing Point-Mercedes
7. Pérez +1,22
12. Stroll +1,23

Een race van twee uitersten voor het team van Alfa Romeo. Waar Giovinazzi zich revancheerde voor België en zijn puntentotaal verdrievoudigde, beleefde Räikkönen een baalweekend. Een crash in de kwalificatie leidde zijn ondergang in, want daardoor moest hij vanuit de pitstraat starten. Doordat zijn team het reglement onvoldoende kende, werd hij op de verkeerde banden op pad gestuurd, waardoor hij ook nog op een stop-and-go-penalty getrakteerd werd. Na afloop deed hij dan ook weinig moeite om diplomatiek te blijven.

Alfa Romeo-Ferrari
9. Giovinazzi +1,44
15. Räikkönen +2,17

Met een tiende plaats kaapte Norris nog net het laatste punt binnen voor McLaren, maar tot veel lachende gezichten zal het niet hebben geleid. Teamgenoot Sainz had tot aan zijn noodlottige pitstop de Renaults nog in het vizier en lag op koers voor een zesde of zevende plaats. Net als in België deed McLaren zichzelf flink tekort.

McLaren-Renault
10. Norris +1,41
- Sainz +1,05

Rondetabel van de race.

Het team van Toro Rosso stond helemaal met lege handen na afloop. Gasly finishte net buiten de punten nadat Stroll hem in het begin van de race de grindbak in had gedwongen, terwijl Kwjat in kansrijke positie zijn motor opblies. De Rus was zeer sterk onderweg en was anders stevig in de punten geëindigd.

Toro Rosso-Honda
11. Gasly +1,42
- Kwjat +0,97

Door de gridstraffen van anderen deed Williams in de openingsfase weer een beetje mee, ondanks dat de wagen volgens de coureurs totaal niet geschikt was voor het snelle circuit van Monza. Zoals dit seizoen wel vaker het geval is, werd het verschil tussen de Williams-coureurs tijdens de race steeds groter. Waar Russell goed op dreef was en pas in de laatste ronde voor Vettel moest buigen, werd Kubica afgetekend laatste.

Williams-Mercedes
14. Russell +1,95
17. Kubica +3,22

Over het team van Haas kan misschien maar beter niks gezegd worden. Magnussen reed aanvankelijk nog in de subtop rond, maar verloor daarna rap terrein. Twee pitstops later reed hij in de achterhoede. Door een hydraulisch probleem zag hij de finish niet. Dat deed Grosjean wel, maar na een schuiver in de openingsfase kwam hij er niet meer aan te pas, waardoor hij alleen Kubica nog wist te kloppen.

Haas-Ferrari
16. Grosjean +2,33

- Magnussen +1,78

De bevindingen van de race:
- Ferrari weerstaat alle trucs van Mercedes, maar kruipt door het oog van de naald
- Hamilton knapte het vuile werk op bij Mercedes, maar Bottas kon daar niet van profiteren
- Verstappen was vooral in het begin van de race heel snel, maar zou het over een raceafstand hebben afgelegd tegen de koplopers
- Renault was best of the rest met een niet heel indrukwekkend racetempo
- Kwjat en Sainz hadden de snelheid, maar niet het geluk
- Stroll was net zo snel als Pérez
- Russell reed Kubica volledig zoek