Header

Header

woensdag 25 september 2019

Hoe Mercedes in Singapore een eigen doelpunt scoorde


In Singapore wist Sebastian Vettel voor het eerst in ruim een jaar weer een race te winnen. Dankzij een gedurfde strategie wist hij niet alleen Lewis Hamilton, maar ook teammaat en polesitter Charles Leclerc te kloppen. Hamilton finishte op zijn beurt zelfs nog naast het podium.

"I fucked it up", stamelde Mercedes-strateeg James Vowles na afloop. In Hongarije was hij nog de gevierde man, toen hij Hamilton langs Max Verstappen wist te loodsen, maar ditmaal waren de rollen omgedraaid en finishte de vijfvoudig wereldkampioen achter de Nederlander als vierde. Nog erger was dat hij de race achteraf gezien makkelijk had kunnen winnen.

Dat het in de kwalificatie tussen Ferrari en Mercedes zou gaan en niet tussen Red Bull en Mercedes, was al verrassend. Achteraf bleek Red Bull de mist in te zijn gegaan met de afstelling, waardoor ze een uitgelezen kans op een goed resultaat lieten schieten. Verstappen mocht nog blij zijn dat hij Bottas wist te kloppen, zodat hij als vierde startte. Ferrari had het beter voor elkaar. Hoewel Vettel zijn laatste kwalificatierondje verprutste, pakte Leclerc voor de derde opeenvolgende race de pole. Hamilton hield de schade met een tweede plek nog beperkt.

In de race was de Brit de voorzichtige favoriet voor de zege, omdat de racepace van de Ferrari's doorgaans niet zo goed is als die van de Mercedes. Inhalen is echter niet gemakkelijk in Singapore, dus moest Mercedes het van de strategie hebben. Om diezelfde reden kon Leclerc het tempo in de openingsfase van de race straffeloos drukken. Zelfs gecorrigeerd voor brandstof ging hij tien seconden trager dan in de kwalificatie. Het doel daarvan was om de banden in leven te houden, zodat hij langer op zijn eerste bandenset kon rijden, waardoor hij na zijn bandenwissel niet nog het halve veld hoefde in te halen.

Met de pitstops in aantocht schuift de kopgroep alleen nog maar verder in elkaar. Hamilton verwondert zich erover dat Leclerc het tempo niet opvoert. Dat had hij overigens wel gedaan, maar vrijwel direct nadat hij het tempo opvoerde, stortten zijn rondetijden in, waardoor Hamilton het gaatje weer gauw dicht kon rijden. De Brit stelt daarom voor om maar banden te wisselen, in de hoop de Monegask te undercutten. Het gebeurt niet en als Verstappen even later tijd verliest omdat zijn achterbanden door het lage tempo te veel waren afgekoeld, reageert Ferrari alert door Vettel meteen de pits in te dirigeren. Op nieuwe banden rijdt de Duitser alsof zijn leven ervan afhangt, waardoor hij Leclerc, die een ronde na hem stopt, weet te undercutten.

Voor brandstof gecorrigeerde rondetijden van Leclerc gedurende de race in seconden en de gemodelleerde rondetijden (stippellijn).

Voor Hamilton is het dan hammertime. Op het moment dat Leclerc links afslaat, voert Hamilton het motorvermogen maximaal op in de hoop Leclerc te overcutten. Op nieuwe banden gaan de Ferrari's echter sneller. En niet alleen zij. Als zelfs de voortreffelijk rijdende Giovinazzi sneller gaat dan de Mercedes met startnummer 44, weet het team genoeg. Bottas wordt zelfs door zijn team geïnstrueerd het tempo flink te laten zakken om Hamilton niet te undercutten. De Fin gehoorzaamt braaf en houdt Albon op, waardoor Hamilton precies voor hem terug op de baan komt, maar wel achter de beide Ferrari's en Verstappen.

Hoe had Mercedes de race zo grondig kunnen verknollen? Het lijkt erop dat het Duits-Britse team zich heeft verkeken op de bandenslijtage. Vorig jaar had Pirelli de hyperzachte band naar het Aziatische stratencircuit meegenomen, een band die vermoedelijk nog een stapje zachter was dan de zachte band die dit jaar als kwalificatieband fungeerde. Destijds hield de roze band het in de race redelijk lang vol (Ricciardo reed bijna een halve raceafstand op die dingen), mits ze in het begin van de race niet te zwaar belast werden. Aan die voorwaarde was dit jaar ook voldaan, dus was de verwachting dat er nog wel wat leven in de zachte band zat toen Hamilton na twintig ronden op kop kwam.

Dat bleek echter niet zo te zijn. Net als Leclerc een paar ronden daarvoor begonnen Hamiltons rondetijden gigantisch op te lopen toen hij een beetje begon te pushen. Daarmee viel meteen het hele strijdplan van Mercedes in duigen. Het idee was dat Hamilton op de Ferrari's kon uitlopen op het moment dat de rode bolides zich langs de middenmoters moesten knokken. Als de Ferrari's maar lang genoeg werden opgehouden, dan zou Hamilton ze alsnog kunnen overcutten. En zelfs als dat niet zou lukken, zou een neutralisatie Hamilton eventueel de overwinning toespelen. Mercedes speelde dus hoog spel. Doordat Hamiltons rondetijden harder opliepen dan verwacht, moest hij naar de pits voordat de Ferrari's zich in de subtop klemreden.

Voor brandstof gecorrigeerde rondetijden van Hamilton gedurende de race in seconden en de gemodelleerde rondetijden (stippellijn).
Waar Ricciardo vorig jaar op de hyperzachte band rondenlang probleemloos in de 1:45 en 1:46 wist te rijden, reed Hamilton zijn banden al tot snot na een lage 1:47'er (1:44,5 gecorrigeerd voor brandstof). Wat zou er zijn gebeurd als hij voor brandstof gecorrigeerde rondetijden van 1:45,0 voor een langere tijd had kunnen vasthouden? Had hij de Ferrari's dan eventueel wel kunnen kloppen? Daar lijkt het wel op.

De rode bolides zaten vanaf ronde 26 tot en met ronde 32 in het verkeer. In die periode reed Vettel gemiddeld voor brandstof gecorrigeerde rondetijden van 1:45,651, terwijl Leclerc, die langer in het verkeer zat, gemiddeld 1:46,260 reed. Hamilton had in die ronden dus alleen al op Vettel bijna een handvol seconden goed kunnen maken. Daarmee zou hij zijn verliezen op het moment dat Vettel nog niet in het verkeer zat mee hebben kunnen compenseren. Uiteindelijk zou het tussen hem en Vettel enorm spannend geworden zijn:

Voorsprong van Hamilton op Vettel (donkerrood) en Leclerc (lichtrood) in de eerste 34 ronden van de race. De stippellijnen geven Hamiltons voorsprong weer wanneer zijn banden goed waren gebleven.

Hamiltons banden zouden zeker 33 ronden hebben moeten meegaan om beide Ferrari's te kloppen. Dat was achteraf gezien te optimistisch ingeschat, maar gezien vorig jaar niet ondenkbaar. Hamilton had Leclerc in ieder geval wel met grote zekerheid geklopt, wat betekent dat de top 3 van de kwalificatie door de pitstops precies waren omgedraaid. Wel had Hamilton dan nog een bandenvoordeel gehad, waardoor hij het Vettel in de slotfase wellicht nog lastig had kunnen maken.

Het mocht echter niet zo zijn. Door de vroeger dan geplande stop was Hamiltons bandenvoordeel in de slotfase ook niet zo groot als gehoopt, waardoor zijn slotoffensief niet van de grond kwam. Dat de race nog drie keer werd geneutraliseerd en dat de harde band verbazingwekkend slijtvast bleek te zijn, hielp hem daar ook niet bij. Achteraf gezien had Mercedes zich dus een hoop ellende kunnen besparen door Hamilton als eerste in de kopgroep naar de pits te halen...

Het falen van Hamiltons strategie riep ook de vraag op of het voor de koplopers niet gunstiger was geweest om op de mediums aan de race te beginnen. Inderdaad was de gele band in de race sterker dan de zachte band, zoals de middenmoters aantoonden. Alle coureurs buiten de top 10 lieten de zachte band dan ook links liggen. Gasly was de enige coureur die op de harde band startte, de rest startte op mediums.

Gevolgde bandenstrategieën per coureur in de race. Rood: zachte band, geel: medium, wit: harde band.

Door de pitstops van de koplopers reden Giovinazzi, Gasly, Ricciardo en Stroll ineens vooraan. Daar leken ze even een sleutelrol in de race te gaan spelen, maar nadat de Ferrari's ze voorbij waren, doken ze allemaal de pits in. Tot hun frustratie kwam kort daarna de safetycar op de baan...

Vooraan was het een dusdanige strategische eenheidsworst geworden, dat er weinig meer gebeurde, dus vonden de gevechten in de slotfase alleen nog in de achterhoede plaats. Daar probeerden coureurs als Ricciardo en Sainz zich nog op te werken, terwijl Magnussen door een boterhamzakje opeens megatraag werd, wat voor de nodige wiel-aan-wielgevechten zorgde.

Door het vele treintjesrijden is de snelheid van de coureurs lastig te bepalen. Ik heb het ditmaal geprobeerd met een intervalregressie. Uit de regressie blijkt dat de zachte band duidelijk de zwakste band was, wat betekent dat de coureurs die de kwalificatieband in de race links lieten liggen in het voordeel waren.

Hoewel er niet te veel waarde aan de resultaten gehecht moet worden, waren de Ferrari-coureurs het snelst in de race. Leclerc had de hoogste snelheid, voor teamgenoot Vettel (+0,07), die daarentegen weer sneller door het verkeer kwam.

Ferrari
1. Vettel (+0,07)
2. Leclerc -


Dankzij de strategische misser van Mercedes kwam Verstappen (+0,27) nog op het podium na een weekend waarin Red Bull niet bijster snel was. In de kwalificatie was hij te snel voor Bottas en in de race bracht een vroege stop hem langs Hamilton, waardoor hij beide Mercedes wist te kloppen. Albon (+0,84) reed de hele race achter Bottas aan en finishte als zesde.

Red Bull-Honda
3. Verstappen (+0.27)
6. Albon (+0,84)


De kampioenen van de afgelopen jaren likten hun wonden na een smadelijke nederlaag. Met een beetje geluk had Hamiltons strategie hem (+0,44) de zege opgeleverd, maar zoals het nu ging, moest de in de kwalificatie door de mand gevallen Bottas (+0,30) eraan te pas komen om hem de vierde plaats toe te spelen.

Mercedes
4. Hamilton (+0,44)
5. Bottas (+0,30)


McLaren is altijd sterk in Singapore en ook nu zaten de oranje bolides er goed bij. Waar Norris (+0,97) de kopgroep de hele race redelijk in het vizier hield, kende Sainz (+1,63) een heel wat enerverendere middag nadat Hülkenberg hem bij de start een lekke band had bezorgd. Nadat hij bij de eerste safetycarfase weer in dezelfde ronde als de rest kwam, wist hij nog naar de twaalfde plek op te rukken.

McLaren-Renault
7. Norris (+0,97)
12. Sainz (+1,63)


Rondetabel van de race.

Een gemengd beeld bij het team van Toro Rosso. Waar Gasly (+1,37) reclame maakte voor zichzelf door even op de tweede plaats rond te rijden en punten te pakken, was Kwjat (+1,66) de reject of the race. Ondanks dat hij op de mediums gestart was, moest hij als eerste nieuwe banden laten omleggen. Daarna knokte hij nog aardig mee, maar nadat hij Räikkönen op een ongelooflijk lompe manier uit de race had gereden, moest hij met een vijftiende plaats genoegen nemen. Zo torpedeerde hij zijn kansen om ooit weer voor het hoofdteam van Red Bull uit te komen.

Toro Rosso-Honda
8. Gasly (+1,37)
15. Kwjat (+1,66)


Na een uitermate succesvol raceweekend in Italië werd Renault in Singapore weer met beide benen op de grond gezet. Ricciardo (+2,24) werd nogal pietluttig gediskwalificeerd in de kwalificatie, waardoor hij weer eens een inhaalrace kon rijden. Een knullige botsing met Giovinazzi veroordeelde hem weer tot de achterhoede, waar hij zichzelf buiten beeld steeds verder in de nesten werkte. Hülkenberg (+1,19) gooide zijn glazen bij de start in door Sainz een beuk te verkopen. Het voordeel was wel dat hij daardoor in de achterhoede lange tijd vrij baan had, zodat hij zich nog redelijk kon herstellen. Dankzij een pitstop achter de safetycar wist hij zowaar twee punten te scoren.

Renault
9. Hülkenberg (+1,19)
14. Ricciardo (+2,24)


Eveneens een gemengd beeld bij Alfa Romeo. Waar Giovinazzi (+1,82) sinds de zomerstop helemaal los is en ondanks een extra stop en een tijdstraf een punt scoorde, lijkt Räikkönen (+1,56) met de race slechter te worden. Opnieuw stuurde hij in terwijl iemand naast hem zat, al kon dat hem ditmaal amper verweten worden. In ieder geval scoorde hij voor de derde keer op rij geen punten.

Alfa Romeo-Ferrari
10. Giovinazzi (+1,82)
- Räikkönen (+1,56)


Bij Haas blijven er maar rare dingen misgaan, waardoor de punten steeds buiten bereik bleven. Opnieuw was Magnussen (+1,09) Grosjean het hele weekend de baas, maar doordat er een boterhamzakje in zijn voorvleugel verstrikt raakte, finishte hij zelfs als laatste. Dat hij, net als vorig jaar op deze baan, nog wel de snelste raceronde reed, kon de pijn daarvan niet verlichten. Met een contract voor volgend jaar op zak bakte Grosjean (+2,02) er weinig van. Hoewel de botsing met Russell niet zijn schuld was, was het niet goed voor de beeldvorming dat hij halverwege de race nog met een Williams af moest zien te rekenen. De aansluitende safetycarfase leek hem in de kaart te spelen, waardoor hij nog naar de elfde plek oprukte. Aan het eind van de race was hij dusdanig traag dat hij niet eens van Giovinazzi's tijdstraf kon profiteren en elfde werd.

Haas-Ferrari
11. Grosjean (+2,02)
17. Magnussen (+1,09)


Geen goed weekend voor Racing Point. Waar Stroll (+0,76) halverwege de race spectaculair oprukte, stond hij uiteindelijk niet minder dan drie keer in de pits, waardoor hem slechts een dertiende plaats restte. Pérez (+1,41) had het tempo niet in de beginfase en liet al heel gauw zijn banden wisselen, waardoor hij de hele tijd achter Räikkönen reed toen hij zijn wagen opeens vanwege een olielek moest parkeren.

Racing Point-Mercedes
13. Stroll (+0,76)
- Pérez (+1,41)


De botsing met Grosjean betekende voor Russell (+1,39) en Williams de eerste uitvalbeurt van het seizoen. Wel was de Formule 2-kampioen opnieuw snel onderweg. Dat kon van Kubica (+3,18), die het na afloop van dit seizoen begrijpelijkerwijs voor gezien houdt, niet gezegd worden.

Williams-Mercedes
16. Kubica (+3,18)
- Russell (+1,39)

De bevindingen van de race:
- De zachte band ging minder lang mee dan verwacht en dat kostte Mercedes de kop
- Hamilton had de race kunnen winnen als hij eerder gestopt was
- In de achterhoede vonden veel meer gevechten plaats dan vooraan
- Stroll was ongezien snel
- Boterhamzakje berooft Magnussen en Haas van een broodnodig resultaat
- Kubica stuitend traag

Geen opmerkingen:

Een reactie posten