Fenomenale Verstappen wint in Oostenrijk

Op een magistrale wijze heeft Max Verstappen de Grand Prix van Oostenrijk gewonnen. Op de Red Bull Ring reed de Red Bull-coureur een ijzersterke inhaalrace. Door een touche met polesitter Charles Leclerc kreeg de race echter een onplezierig staartje.

Na de bloedeloze Franse Grand Prix van vorige week was het geklaag niet van de lucht. De races waren te saai en voorspelbaar geworden. Bovendien won Mercedes steeds en dat kwam allemaal door de banden, die dit jaar een dunner loopvlak hebben. Mercedes kon er prima mee uit de voeten, maar de rivalen Ferrari en Red Bull niet. Tot groot ongenoegen van laatstgenoemde teams werd het voorstel om terug te keren naar de banden van vorig jaar door de Mercedes- en Renault-aangedreven teams afgeschoten. Desondanks was op de korte Red Bull Ring alles anders. Mercedes was nergens en in plaats daarvan was Ferrari toonaangevend.

In de kwalificatie weet Leclerc zijn rode bolide voor de tweede keer dit jaar op pole te zetten. Teamgenoot Vettel heeft minder geluk, want hij moet het laatste deel van de kwalificatie tandenknarsend aan zich voorbij laten. Door de gridstraf van Magnussen mag hij nog als negende starten. Het betekent dat Verstappen naast Leclerc vanaf de eerste startrij mag vertrekken. Bottas wist hij op snelheid te kloppen, terwijl Hamilton drie plekken in moest leveren omdat hij Räikkönen klunzig in de weg had gereden, waardoor hij naast teammaat Bottas als vierde mocht starten.

Als op zondagmiddag de lichten doven, spuit Leclerc ervandoor, terwijl Verstappen een anker uit lijkt te gooien en helemaal naar de zevende plek terugvalt. Tot overmaat van ramp gaat teammaat Gasly hem halverwege de eerste ronde voorbij. Nog voor het begin van de ronde heeft Verstappen zijn plek alweer heroverd. Hij ligt nog achter Vettel, die een raketstart heeft gemaakt en zich in de openingsfase vrij eenvoudig langs Norris en Räikkönen knokt. Dat kost Verstappen heel wat meer moeite, waardoor hij de koplopers aan de horizon ziet verdwijnen. Pas wanneer hij vrij baan heeft, kan Verstappen zijn echte snelheid laten zien. Hij ligt dan alweer vijftien seconden achter Leclerc, die soeverein leidt.

De Monegask doet het nog betrekkelijk rustig aan om zijn zachte banden in leven te houden, maar desondanks blijft hij buiten bereik van de op de mediums gestarte Mercedes. Terwijl Hamilton zijn auto langzaam maar zeker demonteert door keer op keer veel te wild over de worstenkerbs te raggen, trapt Bottas af voor de eerste serie pitstops. Zijn stop is niet heel denderend en hij moet wachten op Vettel, die eveneens stopt. Ferrari heeft de banden echter nog niet klaarstaan, waardoor de pitstop van de Duitser helemaal in het water valt. Leclerc stopt een ronde later, waardoor Hamilton aan kop gaat. Prompt drukt de Brit het gaspedaal nog eens extra diep in.

Achter Hamilton heeft Verstappen een uitstekend tempo te pakken, waardoor hij het gat naar de vijfvoudig wereldkampioen langzaam dichtrijdt. Hamilton heeft op zijn beurt ook zijn zorgen. Hij bespeurt een gebrek aan neerwaartse kracht en besluit bij zijn bandenwissel ook gelijk maar zijn neus te wisselen. Verstappen stopt een ronde later en blijft de Mercedes met startnummer 44 ruim voor.

Op de harde band gaat de Red Bull met startnummer 33 ook gelijk erg hard. De eerste prooi is de op de derde plaats rondrijdende Vettel. In de trage bochten is Verstappen sneller, maar op het rechte stuk is de Ferrari niet te houden. Als Vettel slecht uit de tweede bocht komt, krijgt Verstappen hem dan toch te pakken. Terwijl hij prompt de snelste raceronde op zijn naam zet, haalt Vettel een nieuw setje banden, waardoor hij weer tot achter Hamilton terugvalt.

Verstappen is pas net opgewarmd en rijdt het gat naar Bottas in een angstaanjagend tempo dicht. Van grote afstand gooit hij zijn wagen er in de tweede bocht naast. Bottas legt hem geen strobreed in de weg, dus is Verstappen tweede. Vervolgens rijdt hij in een hoog tempo naar Leclerc toe. De Monegask, die in Bahrein al een zege aan zijn neus voorbij zag gaan, is niet van plan mee te werken. Terwijl ze zich een weg door het verkeer banen, komt Verstappen steeds dichterbij.

Vier ronden voor het einde plaatst Verstappen zijn aanval. Hij zet zijn wagen er aan de binnenkant naast. Leclerc geeft geen krimp en herovert zijn plek op het daaropvolgende rechte stuk weer. Een ronde later komen de twee in precies dezelfde situatie. Leclerc blijft aan de buitenkant zitten, in de hoop de Red Bull meteen weer te kunnen terugpakken. Ditmaal geeft Verstappen hem geen ruimte, waardoor de wagens elkaar raken en Leclerc over de uitloopstrook weer het circuit op rijdt, als tweede. In het vervolg zag hij Verstappen nog bijna drie tellen uitlopen.

Na 71 enerverende ronden komt Verstappen als eerste over de streep, maar zou hij de race ook winnen? De stewards zeggen zijn inhaalactie op Leclerc na afloop te gaan onderzoeken. Op gepaste afstand komt Bottas als derde aan de finish, terwijl Vettel Hamilton in de slotfase nog de vierde plek afpakte.

Best of the rest wordt Norris, die Gasly en de achteraan gestarte Sainz voor weet te blijven. Ook bij Alfa Romeo kon men aan de taart, want de laatste punten waren voor Räikkönen en Giovinazzi. Dat betekende voor de Italiaan meteen zijn eerste WK-punt.

Buiten de punten eindigden de Racing Points, die de Renaults sandwichten. Ook Toro Rosso en Haas deden eigenlijk niet mee in Oostenrijk, terwijl Russell een klein wonder verrichtte door Magnussen weer eens voor te blijven. Op grote achterstand werd Kubica twintigste en laatste, wat hem de titel driver of the day opleverde.

Na afloop is de sfeer wat weinig uitgelaten vanwege de mogelijke tijdstraf. Terwijl Verstappen motorbouwer Honda nadrukkelijk in het zonnetje zet, is het tot lang na de race onduidelijk of hij de race ook gewonnen heeft. Pas na lang delibereren besluiten de stewards hem geen straf op te leggen, zodat hij de zesde overwinning uit zijn carrière boekt.

Daarmee kwam een eind aan een buitengewoon levendige Oostenrijkse Grand Prix, waarbij de einduitslag, in tegenstelling tot de voorgaande races, niet na afloop werd aangepast. Een hele opluchting! En passant werd de overwinningsreeks van het ploeterende Mercedes beëindigd. Het seizoen 2019 is hiermee dan eindelijk echt begonnen!

Hamilton domineert in Frankrijk

Met overmacht heeft Lewis Hamilton de Grand Prix van Frankrijk gewonnen. Op Paul Ricard had hij geen kind aan Valtteri Bottas, die Charles Leclerc nog net voor wist te blijven. Max Verstappen eindigde als vierde.

In de aanloop naar de Franse Grand Prix was de straf van Vettel in Canada het voornaamste onderwerp van gesprek. Ferrari wilde de straf aanvechten, maar kreeg, zoals verwacht, een nul op het rekest. In de trainingen was het Bottas die aan Hamiltons stoelpoten liep te zagen, maar als het er op zaterdag echt om gaat, is Hamilton toch weer de snellere. Net als vorig jaar is Bottas tweede, voor Leclerc en Verstappen.

Vettel had het minder voor elkaar. Door een opschakelprobleem kon hij in de beslissende kwalificatiesessie slechts een vliegende ronde rijden, een vliegende ronde die slechts goed was voor een zevende tijd. Daarmee stond de viervoudig wereldkampioen zelfs nog achter de beide McLaren-Renaults, die vriend en vijand verrasten door de derde startrij in te nemen. Daarmee versloegen ze niet alleen Vettel, maar ook het fabrieksteam van Renault, dat alleen met Ricciardo in de top 10 stond. Ook stonden de oranje bolides voor Gasly, die zich met het schaamrood op de kaken als negende kwalificeerde.

Het enige moment waarop iemand de hegemonie van de Mercedes kan doorbreken is bij de start. Als de lichten doven, komt Leclerc echter matig van zijn plaats, waardoor de grijze bolides zonder moeite hun leidende posities behouden. Verstappen valt op zijn beurt door zijn tamelijk futloze Honda-krachtbron zelfs nog bijna ten prooi aan de McLarens. Door in de eerste bocht de juiste lijn te kiezen, weet hij zelfs Leclerc te bedreigen, maar die rijdt daarna hard bij hem weg, waarna Sainz, die teammaat Norris bij de start voorbij was gegaan, ook nog de aanval inzet.

Verstappen houdt zijn ex-teamgenoot nog net achter zich, waarna hij het tempo opvoert en met grote passen bij hem wegloopt. Wanneer Vettel de oranje bolides na een handvol ronden eindelijk voorbij kan, is de kopgroep al aan de horizon verdwenen.

De koplopers zijn allemaal op de mediums aan de race begonnen en Giovinazzi laat al gauw zien waarom. De sterk gekwalificeerde Italiaan valt op zijn zachte banden al gauw ten prooi aan de Renaults en teammaat Räikkönen, waardoor hij al snel zijn banden moet laten wisselen. Zijn vroege bandenwissel werpt hem terug naar de laatste plaats. Langer houden Gasly's zachte banden het vol. Zelfs zo lang dat Renault ongeduldig wordt en Ricciardo van nieuwe banden voorziet. De Australiër heeft een matige pitstop, in tegenstelling tot Gasly een ronde later, waardoor de Red Bull de Renault voorblijft. Ricciardo's banden zijn echter al op bedrijfstemperatuur, waardoor hij de Fransman op het lange rechte stuk alsnog inhaalt.

De pitstops volgen elkaar daarna in hoog tempo op. Vettel rijdt het langst door, maar als Hamilton pal voor zijn neus de baan op komt, blokkeert hij een wiel, waarna hij ook maar nieuwe banden laat monteren. Als laatste stoppen Räikkönen, Hülkenberg en Stroll, die op de harde band aan de race waren begonnen.

Hun slotoffensief is nog niet ingezet of Norris krijgt allerlei verontrustende mededelingen over de boordradio. Hij valt in de slotfase weg achter Sainz, waarna hij door Ricciardo, Räikkönen en Hülkenberg wordt opgejaagd. In de laatste ronde krijgt het groepje hem te pakken. Ricciardo haalt hem aan het eind van het lange rechte stuk in, maar zeilt uit de chicane, waarna hij de ongelukkige Norris de uitloopstrook op dwingt. Terwijl de kreupele McLaren meteen drie plekken verliest, vochten Ricciardo, Räikkönen en Hülkenberg een verbeten strijd om de zevende plek uit. Ricciardo weet die strijd in zijn voordeel te beslechten door Räikkönen buiten de baan in te halen. Zoals verwacht leverde het hem een tijdstraf op, waardoor hij nog terugviel tot buiten de punten.

Ondertussen reed Hamilton naar alweer zijn zesde seizoenszege. Bottas viel in de slotfase ver terug en kreeg na een korte virtuele safetycarfase zijn banden niet meer op temperatuur, waardoor hij nog bijna ten prooi viel aan Leclerc. Verstappen werd vierde na een vrij eenzame race, waarin hij Leclerc niet echt kon bijbenen, maar waarin Vettel ook niet echt een bedreiging vormde. De Duitser was op zijn tweede bandenset niet bijster snel, dus schakelde Ferrari maar over naar plan F door hem in de een-na-laatste ronde van nieuwe banden te voorzien, zodat hij nog de snelste raceronde kon rijden. Met een uiterste krachtsinspanning wist hij Hamiltons snelste ronde met twee honderdsten aan te scherpen, zodat het slotakkoord nog voor de Duitser was.

De zesde plaats, nog net in dezelfde ronde als Hamilton, was voor Sainz. Achter hem werd Ricciardo door zijn tijdstraf naar de elfde plek teruggeworpen, achter Räikkönen, Hülkenberg, Norris en de fletse Gasly, die zodoende zowaar nog een punt aan zijn thuisrace overhield. Buiten de punten eindigden de Racing Points van Pérez en Stroll, waarbij eerstgenoemde wat flauw een tijdstraf kreeg omdat hij de baan bij de start had afgesneden. Achter de roze bolides eindigden de Toro Rosso's. De van de laatste startrij begonnen Kwjat wist de als elfde gestarte Albon zowaar te kloppen.

Giovinazzi wist de achteruitrijdende Magnussen nog op de valreep te verslaan. Voor Haas, dat de zeurende Grosjean vlak voor tijd maar uit de race terugtrok, was het een weekend om gauw te vergeten. De laatste plaatsen waren weer voor het Williams-duo. Ditmaal eindigde Kubica voor Russell, die halverwege de race zijn voorvleugel beschadigde in een poging zijn teammaat te kloppen.

Zodoende eindigde een tamelijk saaie Franse Grand Prix met de verwachte winnaar. Hopelijk wordt de Grand Prix van Oostenrijk volgende week wat minder voorspelbaar.

Canada: Hamilton profiteert van spraakmakende straf Vettel

Door de tijdstraf die Sebastian Vettel kreeg voor het hinderen van Lewis Hamilton eindigde de Grand Prix van Canada nogal in een anticlimax. Was de straf terecht en had de zaak op een andere manier opgelost kunnen worden?

Om bij dat eerste te beginnen: ik denk dat de straf terecht was. Hamilton moest flink in de ankers om nog net een botsing te voorkomen (zowel Vettel als Hamilton verloor twee seconden door het incident) en was Vettel gepasseerd als Vettel meer ruimte had gelaten. Zonder tijdstraf zou Hamilton de gedupeerde partij zijn geweest.

Wel is het een goede vraag of het huidige systeem met tijdstraffen nog steeds wenselijk is, vooral ook omdat het opleggen van straffen altijd een beetje arbitrair is. Het afgelopen decennium heeft de wedstrijdleiding vaak als politieagent opgetreden, iets wat voorheen een zeldzaamheid was. Daarbij zijn ze de afgelopen jaren al wat minder streng geworden, nadat de coureurs er tureluurs van waren geworden dat ze voor werkelijk waar elk wissewasje op de bon geslingerd werden.

Zelf zou ik bij wijze van proef weleens willen zien wat er gebeurt als er helemaal niet meer gestraft wordt. Hoewel de baanlimieten nog steeds gerespecteerd moeten worden en het niet zo moet zijn dat de bullebakken dan de dienst gaan uitmaken, heb ik er wel vertrouwen in dat de coureurs elkaar redelijk in het gareel houden. Een agressieve coureur kan misschien een paar keer met een dubieuze actie wegkomen, maar vroeg of laat eindigt hij in de muur. Ook zonder straffen zullen de plussen en minnen over een heel seizoen tegen elkaar wegvallen.

Anno 2019 worden echter nog altijd (tijd)straffen uitgedeeld, waardoor de race op een uitermate onbevredigende manier werd beslist. Had de wedstrijdleiding ook een straf op kunnen geven die de strijd om de koppositie niet om zeep hielp? Ik denk het niet. Een tijdstraf achteraf opleggen, zoals Martin Brundle suggereerde, lijkt me helemaal niks, omdat het resultaat dan ruim na de feestelijkheden nog kan veranderen. De afhandeling van de Grand Prix van Mexico in 2016 verdient zeker geen navolging. Een andere optie was dat Vettel in plaats van de tijdstraf zijn plek aan Hamilton op had moeten geven. Dan had hij de Brit altijd later nog in kunnen halen. Dat was zeker een elegantere oplossing, maar het resultaat daarvan was hetzelfde geweest: Hamilton zou de race dan vrij eenvoudig hebben gewonnen.

De hele race zaten Vettel en Hamilton binnen enkele seconden van elkaar. Doordat hij eerder stopte, wist Vettel zijn voorsprong zelfs nog uit te breiden naar vijf seconden, maar daarna hengelde Hamilton hem vrij snel weer binnen. Toen Vettel in ronde 48 zijn uitglijder maakte, was zijn voorsprong teruggelopen tot minder dan een seconde. Als hij Hamilton er dan langs had moeten laten, was de Brit vermoedelijk aan de horizon verdwenen en was de race eveneens in een anticlimax geëindigd.

Aangezien inhalen in Canada helemaal niet zo makkelijk was (vraag het Bottas maar), had Vettel de race vermoedelijk vrij eenvoudig kunnen winnen als hij geen fout had gemaakt. Door zijn haast kinderlijke emoties na afloop wist hij de aandacht knap van zijn eigen falen af te leiden. Het was de laatste fout uit een lange reeks. Na zijn flater in Duitsland vorig jaar is de frequentie waarmee hij die fouten maakt alleen maar omhooggegaan. Zo ging hij dit jaar in Bahrein, tot afgelopen weekend het enige weekend waarin Ferrari sneller was dan Mercedes, opzichtig in de fout in een duel met Hamilton, wat hem achteraf gezien de overwinning kostte.

Hamilton en de Ferrari's domineren

Vooraan lagen de snelheidsverschillen in de orde van grootte van enkele tienden van een seconde. Hamilton was de snelste man op de baan op de harde band. Op de mediums gaf hij iets toe (+0,22). Vettel was net zo snel op de mediums (+0,21), maar langzamer op de harde band (+0,18), terwijl Leclerc zowel op hard (+0,17) als medium (+0,34) iets op Hamilton moest toegeven. In de kopgroep waren zowel Hamilton als Leclerc dus sneller op de harde band dan op de mediums en dat was geen toeval: bijna alle coureurs kwamen op de harde band het best uit de verf. Op de zachtere banden waren ze trager, terwijl de slijtage ook nog hoger lag. Dat gold al helemaal voor de zachte band, die tweemaal zo hard sleet en in de race alleen in het begin en eind van de race kortstondig door een aantal coureurs werd gebruikt:

Gevolgde bandenstrategieën in de race. Rood: zachte band, geel: medium, wit: harde band.

Bottas en Verstappen te klein voor het tafellaken...
In de openingsfase hielden de Renaults van Ricciardo en Hülkenberg en de eveneens op zachte banden gestarte Gasly Bottas en Verstappen op. Laatstgenoemden waren op hardere banden begonnen en konden daardoor veel langer doorrijden. Interessant genoeg kon Verstappen Bottas aanvankelijk bijbenen, om hem na zijn stop volkomen uit het oog te verliezen. Waar Bottas op de mediums inderdaad niet erg snel was (+0,62), was hij daarna op de harde band een stuk sneller (+0,36). Verstappen was op de harde band ongeveer net zo snel als Bottas op de mediums (+0,69), maar op de mediums moest hij veel toegeven (+1,33), Dat roept ook de vraag op of het voor hem in de kwalificatie het risico waard was om zich op de mediums te proberen te kwalificeren.

Red Bull had de snelheid dus totaal niet in Canada. Dat had ongetwijfeld met het circuit te maken (in Bahrein kwam Red Bull er ook niet aan te pas en daar schitterde Ferrari juist), maar ook met de banden. Nog altijd heeft Red Bull de nieuwe Pirelli's niet weten te doorgronden, tot afgrijzen van Helmut Marko, die beweerde dat Mercedes veel voordeel heeft gehad van de dunnere banden. Dat was vorig jaar al duidelijk, toen Pirelli bij wijze van proef de dunnere banden meenam naar Spanje, Frankrijk en Engeland. Op Engeland na domineerde Mercedes in die races. In de races met de normale banden hadden de grijze bolides juist veel last van blaarvorming, waar Ferrari en Red Bull soms van konden profiteren. Toch moet Red Bull vooral bij zichzelf te rade gaan waarom ze er op start-stopcircuits dit jaar zo slecht uitzien.

Renault ook te groot voor het servet

Veel beter had Renault het voor elkaar, met Ricciardo's vierde startplaats als bewijs. In de race hadden de zwart-gele bolides het moeilijker, ook omdat ze op de zachte banden aan de race waren begonnen. Tactisch verrichte Renault nog een klein wonder door met Hülkenberg Gasly te overcutten, terwijl Ricciardo nog net kon voorkomen dat hij werd geovercut door Bottas en Verstappen.

Racevoortgang van Bottas (grijs), Verstappen (paars), Ricciardo (geel), Hülkenberg (lichtgeel) en Gasly (lichtpaars), uitgezet tegen het gemiddelde tempo van Bottas.

Door agressief verdedigen wist Ricciardo Bottas nog een tijd achter zich te houden, terwijl hij tegelijkertijd Verstappen bij wist te benen. Het ging wel ten koste van zijn banden, zodat Hülkenberg hem in de tweede helft van de race zat binnen te hengelen. Hülkenbergs goede tempo betekende ook dat Verstappen na zijn pitstop beide Renaults voor zich moest dulden. Het deerde hem niet, want hij ging ze zonder problemen weer voorbij. In de slotfase mocht Hülkenberg van zijn team geen aanval doen op Ricciardo, waar hij natuurlijk niet heel blij mee was.

De Renault-coureurs waren in de race nagenoeg even snel. Op de harde band scheelde het niks: +1,03 voor Ricciardo en +1,04 voor Hülkenberg. Hülkenberg was op de zachte band wat sneller (+0,75) dan Ricciardo (+0,95). Daarmee waren ze sneller dan Gasly, die op de zachte band in het verkeer zat en op de harde band vrij traag was (+1,09).

Stroll gaat los voor eigen publiek

Het middenveld werd aangevoerd door Stroll, die op de harde band aan de race was begonnen en daarop verbazingwekkend snel was (+1,11). Op de mediums was hij beduidend minder (+1,88). Daarmee was hij sneller dan degenen die net achter hem eindigden. Kwjat pakte het laatste punt na een vroege stop. Op de mediums was hij niet heel snel (+2,33), maar op de harde band ging het beter (+1,39). Geen geluk had Sainz, die vroeger dan gepland moest stoppen en vlak voor het eind terugviel tot buiten de punten. Op de harde band was hij redelijk snel (+1,31). De twaalfde plaats was een prooi voor Pérez, die kort nadat hij door zijn teamgenoot was ingehaald zijn mediums liet inwisselen en daarna klem zat in het verkeer. Op de mediums was hij inderdaad niet heel snel (+2,05), maar op de harde band eigenlijk ook niet (+1,47).

Rondetabel van de race.

Geen peil te trekken op Alfa Romeo

Een vreemd verhaal was wederom Alfa Romeo, dat er ondanks de krachtige Ferrari-motor nauwelijks aan te pas kwam en ditmaal de strategie van Räikkönen om zeep hielp. De Fin werd om de een of andere reden al vroeg in de race van zijn mediums afgeholpen, waarna hij in de slotfase nog een setje zachte banden haalde. Wat was de reden daarvoor? Probeerde Alfa Romeo op die manier het punt voor de snelste raceronde van de rivalen van Ferrari af te pakken? Het plannetje slaagde niet, want Räikkönens snelste ronde van de middag was nog altijd trager dan de snelste raceronden van de Mercedes- en Ferrari-coureurs. Uiteindelijk kwam hij ruim twee seconden tekort op Bottas kwalificatieronde in de slotfase.

In de race waren Räikkönen en Giovinazzi redelijk aan elkaar gewaagd, maar waar Räikkönen plekken verloor door een late stop, verloor Giovinazzi tijd door een knullige spin, zodat ze opnieuw vrij royaal buiten de punten eindigden. Räikkönen was iets sneller op de harde band (+1,59 om +1,64), terwijl Giovinazzi iets beter was op de mediums (+1,93 om +2,08). Räikkönen was ook vrij traag op de zachte band (+1,71).

Vernederend pechweekend voor Haas

Een treurig verhaal was Haas, dat een ongelukkig weekend kende. Grosjean kwalificeerde zich door de klapper van zijn teammaat slechts in de achterhoede en kwam daar ook niet meer uit. Op de mediums was hij redelijk (+2,06), maar op de harde band was hij behoorlijk traag (+1,84). Magnussen moest vanuit de pits starten na zijn kwalificatieongeluk en kwam erachter dat de veranderingen aan de afstelling averechts hadden gewerkt. Op zowel de harde band (+2,75) als op de mediums (+3,06) was hij niet vooruit te branden.

Pechvogels

Ook niet bijster snel onderweg was Albon, die bij de start zijn voorvleugel verloor en daarna tot zijn uitvallen op de harde band (+2,04) bleef rijden. Norris stond nog op de zachte band (+1,43) toen zijn ophanging het begaf.

Kubica en Williams: geen gelukkig huwelijk

De rode lantaarn was er natuurlijk weer voor Williams, al moet gezegd worden dat Russell opnieuw een andere auto achter zich hield, ditmaal Magnussens Haas. Op de harde band was hij redelijk snel onderweg, op de mediums was hij minder indrukwekkend (+3,66). Kubica klaagde dat zijn auto bij het remmen alle kanten op trok, waardoor hij stuitend traag was. Op de mediums was zijn tempo niet best (+4,39) en op de harde band kon hij teamgenoot Russell helemaal niet bijbenen (+3,46).

De bevindingen van de race:
- Hamilton was in de race sneller dan Vettel
- Vettel maakt weer een fout onder druk
- Er was geen bevredigende afhandeling mogelijk van het incident tussen Vettel en Hamilton
- Verstappens bandengok in de kwalificatie was onnodig
- Red Bull kwam nog slechter voor de dag dan in Bahrein
- Renault schurkt ineens tegen de top aan
- Stroll rijdt wereldrace
- De B-teams van Ferrari kwamen totaal niet in het stuk voor

Canadese anticlimax

Net als twee weken terug in Monaco werd de strijd vooraan beslist door een tijdstraf. Hoewel Sebastian Vettel in Canada als eerste over de streep kwam, moest hij in de eindrangschikking slechts met een tweede plek genoegen nemen achter Lewis Hamilton, wat hem allerminst een genoegen was. Charles Leclerc werd derde, terwijl Max Verstappen achter Valtteri Bottas als vijfde over de streep kwam.

Ferrari goed uit de startblokken

Het grootste raadsel van de eerste seizoenshelft was tot dusver het gebrek aan snelheid bij Ferrari. In de wintertests waren de rode bolides loeisnel, maar vanaf het moment dat het ergens om ging, was er van die snelheid weinig meer over. Na zes smadelijke nederlagen had Ferrari op het redelijk snelle Circuit Gilles Villeneuve eindelijk weer de snelheid om Mercedes uit te dagen. En zelfs meer dan dat. Op de rechte stukken zijn de Italiaanse bolides niet te houden, waardoor Vettel in de kwalificatie de pole pakt. Hamilton houdt de schade beperkt met een tweede plek, nog voor Leclerc, die een matige kwalificatie kende en op gepaste afstand derde was.

Hoe zwaar Mercedes het had, illustreerde Bottas wel, die moeite had zijn wagen in het juiste spoor te houden en slechts zesde was, nog achter de verrassend snelle Ricciardo en Gasly. Renault - Red Bull 1-0. Waar Ferrari in Canada als een speer ging, leek Red Bull wel een anker uit te hebben gegooid. Verstappen haalde de top-10-shootout niet eens omdat hij in de tweede kwalificatiesessie op de gele band niet bijster snel was. Toen hij zich op de zachte band alsnog probeerde veilig te rijden, reed Magnussen zijn wagen plat, waardoor de sessie werd afgebroken. Doordat Magnussen uit de pits moest starten en Sainz een gridstraf kreeg, startte hij alsnog als negende en had hij een vrije bandenkeuze, wat gezien de matige kwaliteit van de zachte band als een voordeel gezien kon worden. Hij liet maar de harde band monteren, zodat hij in de race zonder al te veel moeite kon oprukken.

Driestrijd

Bij de start blijven de posities aan kop onveranderd, waardoor de kopgroep al meteen met grote passen wegbeent bij de rest van het veld, aangevoerd door Ricciardo. De Australiër wordt achtervolgd door Gasly en teammaat Hülkenberg, die Bottas in de tweede bocht voorbij was gereden. Opmerkelijk genoeg kan hij de machtige Mercedes in het vervolg vrij simpel achter zich houden. In de achtergrond komt Verstappen, die zich met de nodige moeite ontdoet van Norris, dreigend opzetten als de eerste bandenwissels al plaatsvinden. Gasly en Ricciardo wisselen hun zachte banden al gauw weer in, waardoor ze naar de middenmoot terugvallen. Hülkenberg stopt later en komt precies voor de deur bij Gasly weer op de baan. Renault - Red Bull 2-0.

Door de pitstops heeft Bottas eindelijk vrij baan, waardoor hij eindelijk zijn ware snelheid kan laten zien. Hij ligt dan alweer bijna een pitstop achter de koplopers en is niet in staat om Verstappen los te rijden. In de kopgroep wordt Hamilton nog steeds gemangeld door de Ferrari's. De onderlinge afstanden schommelen rond de twee seconden. Wanneer Leclerc de snelste raceronde rijdt, begint Hamilton ook harder te pushen, waardoor hij zich een aantal keer verremt voor de haarspeldbocht. Desondanks loopt hij wat in op Vettel, die in de 26e ronde zijn banden laat vervangen. Hamilton doet twee ronden later hetzelfde. Leclerc rijdt nog wat langer door en komt na zijn stop precies achter Verstappen, die als enige in de kopgroep nog niet was gestopt, terug op de baan. Hij gaat de Red Bull al gauw weer voorbij.

Vettel snatches defeat from the jaws of victory

Door zijn latere stop is Leclerc wel afgehaakt in de strijd om de koppositie, waar Hamilton Vettel het vuur aan de schenen legt. Hij rijdt het gat gauw dicht, maar inhalen blijkt een ander verhaal. In de 48e ronde is opeens alles anders als Vettel zich volkomen vergaloppeert in de eerste chicane. Hij verliest de achterkant van zijn Ferrari bij het insturen, waardoor hij het gras maait en zijn bolide voor Hamiltons aanstormende Mercedes de baan op gooit. Hamilton moet vol in de ankers om een botsing te vermijden, waardoor Vettels uitglijder onbestraft blijft.

De stewards hebben andere ideeën en besluiten hem een tijdstraf van vijf seconden te geven voor het hinderen van een tegenstander, tot ongenoegen van Vettel. Door de tijdstraf eindigt de race in een anticlimax, omdat Vettel in de slotfase geen gat meer kan slaan naar Hamilton, die daardoor de race wint. Vettel houdt aan de meet net een seconde over om teamgenoot Leclerc voor te blijven, maar dat was voor hem maar een doekje voor het bloeden.

Witheet is hij als hij zijn bolide aan het begin van de pitstraat parkeert. Bij de interviews drukt hij aanvankelijk zijn snor, om voor de podiumceremonie terug te keren, maar niet voordat hij het bord met een grote 2 erop voor Hamiltons Mercedes heeft gezet. Zelfs de bombastische klanken van het Duitse nationalhymne lijken op het podium aan hem voorbij te gaan. In ieder geval had hij weer een goede kans op de zege door een klein foutje door zijn vingers laten glippen, waardoor hij al sinds 26 augustus vorig jaar droog staat qua overwinningen. Dat die beslissing op een onbevredigende manier viel, maakte ook het publiek de verliezer van de race.

De andere race

Over verliezers gesproken: daar waren er veel van. Op grote achterstand kwamen Bottas en Verstappen binnenhobbelen. Waar zijn teammaat de race won, kwam Bottas er het hele weekend nauwelijks aan te pas. Wel reed hij nog de snelste raceronde, omdat hij in de slotfase een volle pitstop op Verstappen uit kon lopen. Net als in de kwalificatie was de Red Bull niet vooruit te branden op de gele band. Verstappen smaakte nog wel het genoegen om na zijn stop de dekselse Renaults te kloppen. Renault - Red Bull 2-1. De geel-zwarte bolides van Ricciardo en Hülkenberg eindigden op hun beurt nog voor Gasly, die na zijn mislukte undercut op Ricciardo niks meer liet zien en kansloos achtste werd.

De laatste punten waren voor Stroll en Kwjat, die Sainz in de slotfase om de oren reden. De Spanjaard moest door een probleem met de remkoeling heel vroeg stoppen en plukte daar op het eind de wrange vruchten van. Nog minder verging het overigens teamgenoot Norris, die zijn bolide vroeg in de race met een spontaan gebroken achterwielophanging aan de kant had moeten zetten. Ook Albon, die bij de start zijn voorvleugel verspeelde, haalde de finish niet.

Pérez eindigde als twaalfde nadat hij door een veel te vroege stop in het verkeer terecht was gekomen. Giovinazzi eindigde ondanks een spin nog voor teamgenoot Räikkönen, die met de race slechter lijkt te worden. De Alfa Romeo's werden nog gesplitst door Grosjean, die bij de start het hazenpad moest kiezen en daardoor de hele race in de achterhoede bleef steken. Daarmee deed hij het nog altijd een stuk beter dan Magnussen, die met zijn haastig in elkaar geflanste wagen tussen de Williams' eindigde en over de boordradio zijn teammaat naar de kroon stak met zijn voortdurende geklaag.

Door zijn derde overwinning op rij vergrootte Hamilton zijn voorsprong op Bottas naar 29 WK-punten, terwijl Verstappen Vettel verder zag uitlopen en Red Bull de hoop op de tweede plek bij de constructeurs voorlopig moet laten varen. In de middenmoot deed Renault goede zaken. Dankzij de 14 gescoorde WK-punten hijgen de Fransen McLaren weer in de nek. Over twee weken zullen ze op het snelle circuit van Paul Ricard een gooi doen naar de vierde plek bij de constructeurs. Dan hoopt Ferrari dan nog een langverwachte overwinning te scoren. Aan de auto zal het nog het minst liggen...